પૃષ્ઠ:Maa Baap Teva Chhokara.pdf/૪૮

૩૭

માબાપ તેવાં છોકરા

---

માબાપ તેવાં શંકર ફટીએ કહ્યુ ‘ખરે ફૈડાણી સાહેબ ! ધણું ખરાબ ! એથીએ ખરાબ ! }* Dાણી બાણાંએથીએ ખરાળ એથી ખરાબ વળી બીજું શું હોય ?” ફૂટીએ ખુલાસો કર્યો કે ‘‘માં’ સાહેબ ! મારો ભાઈ જ્યોર્જ તાવતા માજારને લીધે પગો માં છે, મને તેને જીવવાની કોઇને માથા નથી. આ રો મારા પિતાનો પુત્ર’ (મસિસ કેમ્પ પોતાના બિછાનામાં જરીક ખેડી થઈ અને સ્માસ- મંથી પડીના સામું જોઈને બોલી, “અરે ચશ્મા વગર હું શી રીતે વાંચી શકું ! એની સ્પંદર જે બીના હતી તે તે કહી ત્યારે હું મારે ધાંચવાનું પ્રપોઝન શું છે? માટલું બધું તું શા માટે છે? જા, મારાથી ચ્યા પ્રમાણે જમતા સુધી બેસી નહિ રહેવાય, માંસુ લોહી નાંખ અને મારી ટોપી લાવ. કારણ કે રડવાથી તારા ભાઈને કાંઈ સારૂં થવાનું નથી.” પછીએ મ્યાંમુ લોહી નાંખ્યાં અને કહ્યું ‘ન- (હજ, રડવાથી મારા ભને સારૂં થવાનું નથી, પણ્. ~- ‘પણ મારી ટોપી કયાં છે ? પોશાકના ટેબલપર તેં માલૂમ પડતી નથી.’ પેટીએ જવાબ દીધો, ‘‘શૅાણી ! મરચા હમણાં અને દીક કરીને લાવેછે.” મૅદાણીએ કહ્યું ‘‘નહિ, માથાની ડોક કરેલી ટોપી હું નડુિ પહેરું , તું તારે હાથે ઠીક કરી લાવ.” અગર જો કે પઢીએ મા હુકમ સાંભળ્યો હતો તથાપિ તેની હેઠાણો વિગ્મય પામે તેવી રીતે નીચે પ્રમાણે તે બોલી,‘‘શૈશ્નાણી સ” હેબ! મને આશાછે કે તમે મને મારા ભાઈ પાસે અને માજ વાને રજા માપો, મારા સા ભાઇએ તથા બહેનો અને જોવાને ગય છે, મારો ભાઈ મારૂં માં જોવાને બહુ ઇંતેજાર છે, અને તેટલા માટે મારે સાથે એક ચોંડાં મોકો છે,’ ગજાનને અલ ન હોય તેમ ભિલિસ ક્રમ્પે ઇંટર્ટીના ભાઈ તરફ વિષારે ન કરતાં કહ્યું ‘ તેની હરકત નહિ, તારાથી નહિ જવાય; હમણાં હું તને ર્ા આપી શકું એમ નથી, જે તારે મારી ચાકરી કરવી હોય તો તે કર, મને તારા ભાઈની કરવી હોય તો તેની , અને મારી પાસેથી ન’ પડીએ કહ્યું ‘‘શેઠાણી ! જો એમન્ન