અપાવી દે ૫૩ સમજાવી પણ શકાય છે. એમ નહિ તેા ફળદાયી જીલમ પણ શકય છે. આથી ‘ અપાવી દેવા’ના લાભમાં પડી આપણે માગનાર બાળક માટે ખરા રસ્તા કાઢવાનું પસંદ કરતાં નથી, તેના શ્રમ લેતાં નથી. પર તુ એમ કરવામાં નાનું બાળક એ ઘડી રાજી થઈ આપણા પર પ્રસન્ન થાય છે, તે જ વખતે માટુ' બાળક આપણા પરથી વિશ્વાસ અને પ્રેમ બંને ખુએ છે. અપાવી દેવાની આપણામાં શક્તિ છે તે વાપરવામાં શાહીપણું છે જ્યારે તેના રસ્તા કાઢવામાં શાણુ- પણ છે. છતાં ઘણી વાર એવા નાજીક પ્રસ'ગેા આવી પડે છે કે જ્યારે ન તા આપણને નાના બાળકની માગણી નામાર કરવાનુ' ચેાગ્ય લાગે, ન તા મેટા પાસેથી લઇ લેવું ન્યાય- ભયુ' લાગે, અને છતાં આપણે એ પરિણામ તા ઇચ્છીએ કે નેનું મન રાજી રહેઃ બંનેની ઈચ્છા તૃપ્ત થાય આપણે એવે વખતે તેમને સહકાર કરવાની યુક્તિ બતાવવી જોઇએ. એમાંથી એકેયને એવી છાપ ન પડવી જોઈએ કે મને અપાવી દીધુ' કે મારા પાસેથી લઈ લીધું; અને છતાં બંનેના મનનુ સમાધાન થવુ' જોઇએ. આ કામ કાં તા બંનેને ત્રીજે જ માગે વળવાથી થાય, અથવા બ'ને જણને એ જ કામમાં નવી પ્રવૃત્તિ આપવાથી થાય. આપણે માટા છીએ તેથી અપાવી દઇ શકીએ છીએ, ગમે તેવા ન્યાય આપી શકીએ છીએ, એવા ખ્યાલ ખાળકામાં પેસવા દેવા કરતાં આપણું ન ચાલે ત્યાં “ જાએ, તમે ઠીક પડે તેમ કરી; હું કશું કહીશ નહિ. ” એમ કહેવું વધુ સારું છે. પછી બંને ભલે લડી લડીને કાણે લેવું ન લેવું તે નક્કી કરે ! એમાં સાક્ ન્યાય નહિ થાય, છતાં આપણા
પૃષ્ઠ:Maa Baap Thavu Aakru Che.pdf/૬૫
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૫૩
મા બાપ થવું આકરું છે
મારી સાથે કેમ નહિ?
૫૩