૬૪
રાગ સૂરદાસા મલાર - તાલ તિતાલા (મધ્ય લય)
બરસે બદરિયા સાવન કી, સાવન કી મનભાવન કી.
સાવન મેં ઉમગ્યો મેરો મનવા, ભનક સુની હરિ આવન કી.
ઉમડઘુમડ ચહું દિસિસે આયો, દામણ દમકે ઝર લાવન કી.
નાની નાની બૂંદન મેહા બરસે, શીતલ પવન સોહાવન કી.
મીરાં કે પ્રભુ ગિરિધર નાગર, આનંદ મંગલ ગાવન કી.
૬૫
રાગ રામદાસી - તાલ તિતાલા
ડારી ગયો મનમોહન પાસી,
આંબા કી ડાળ કોયલ ઈક બોલૈ, મેરો મરણ અરુ જગ કેરી હાંસી
બિરહ કી મારી મૈં બન-બન ડોલૂં, પ્રાણ તજૂં, કરવત લ્યૂં કાશી
મીરાં કે પ્રભુ હરિ અવિનાશી, તુમ મેરે ઠાકુર, મેં તેરી દાસી
૬૬
રાગ રામદાસી - તાલ તિતાલા
સુની હો મૈં હરિ-આવન કી અવાજ.
મહલ ચઢ-ચઢ જોઉં મેરી સજની, કબ આવૈ મહારાજ,
દાદુર મોર બપૈયા બોલૈ, કોયલ મધુરે સાજ.
ઊમગ્યો ઈંદ્ર ચહું દિશ બરસૈ, દામણી છોડી લાજ,
ધરતી રૂપ નવા ધરિયા હૈ, ઈંદ્ર મિલન કે કાજ
મીરાં કે પ્રભુ હરિ અવિનાશી, બેગ મિલો સિરરાજ.
