આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૯૯
ઘમકે છે કંઈ ઘૂમડીએ ઘમસાણ રે,
સાગરના ઘમ્મર વ્હલોણાં;
ઉછળે છે મંહી ચન્દર ને ભાણ રે,
સાગરના ઘમ્મર વ્હલોણા.
ધરતીની કીધ ગો૨સી વિશાળ રે,
સાગરના ઘમ્મર વ્હલોણાં;
દિશદિશનાં નીર ભર્યા જગપાળ રે,
સાગરનાં ઘમ્મર વ્હલોણા.
શેાધ્યાં શોધ્યાં ચૌદે યે રતન રે,
સાગરનાં ઘમ્મર વ્હલોણાં,
એમ કીધાં કાળના મન્થન રે,
સાગરના ઘમ્મર વ્હલોણા.
