શાને રડે મોંઘો મારગ, ગોવાળ ? જરા ચીલો સમાર કોક વાર, ગરાસિયા ! તારું ગોવાળું ઘેર આવશે. શાને તું બાવરો, ઓ ભૂમિના બાળ ! જરા ચીલો સમાર કોક વાર, ભોમરસિયા ! અન્નપૂર્ણા ઘેર આવશે.’