આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
અણુ થકી અલ્પ ! છતાં હું શોધું
વિરાટ વ્યાપી તુજ પુણ્યજ્યોતિ.
અનેક જન્માન્તરની ન ભીતિ,–
અનંત યુગો ઊઘડે વિલાય–
અનંત આવૃત્તિ ભલે રચાય–
બેસીશ એ દ્વાર સમીપ હવે !
એકાદ કો દિવ્ય ક્ષણે દયાનાં
કપાટ ખુલ્લાં ઊઘડી જશે, ને
મર્યાદ બાંધી મુજની અહંતા
ભળી જશે તારી અનંતતામાં.
૧૫૦ : નિહારિકા
