આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૪
ભારત જનનીની અશ્રુમાળા
લાવણ્મયી.)
હિમગિરિ શિખરો ઊંડી રજનિમાં ધરતાં તારકમાળ,
ચંદા કૌતુકભર ત્ય્હાં રસતી અમીલેપો શી રસાળ,
બાળલીલા કંઈ ધરતી ! ૧
હેવા એક મનહર શૃઙ્ગે શ્વેત વસન ધરી અંગ,
સ્ફટિકમાળ કંઠે ઝગમગતી, મૌન ધરંતી અભંગ,
દિવ્ય મૂર્તિ કો ઊભી. ૨
સ્થિર નયને નભમાં નિરખંતી ગૌર વદન ધરી મ્લાન,
અનિલે રમતે કેશભાર નવ લેખે દેવી મહાન,
ધ્યાન ધરતી કંઈ ઊંડું ! ૩
સૂતાં સનાતન દેવદારુવન નીચે ગિન્તિટ દૂર,
સમીર જય્હાં સ્વચ્છન્દે ઘૂમે ને ઘુઘવે સુમધુર
સિન્ધુસમ ઘોષ ગભીરો; ૪
અસંખ્ય ઝરણાં શિલા ઉપરથી પડતાં ધરીને હાસ,
મંજુલ ગાને નૃત્ય કરંતાં, ને એ અનુપમ રાસ
નિરખી રહી ચંદા કોડે. ૫
