કુશળ હતો. તેણે હસીને જવાબ આપ્યો :
'સરકારને અમારું મહત્ત્વ એથી યે વધારે લાગે છે.' જયંતે ચા પાનાર ગૃહસ્થની હાસ્યમાં સંમતિ મેળવવા તેમની સામે જોયું. તેમણે વિવેકપૂરતું ખાલી હાસ્ય કર્યું.
એકાએક સેકન્ડ કલાસનું બારણું ખૂલ્યું અને દમામદાર પોલીસ અમલદાર અને બે સિપાઈઓએ અંદર પ્રવેશ કર્યો. તીક્ષ્ણ દૃષ્ટિથી તેમણે ત્રણે પાસે પાસે બેઠેલા ઉતારુઓને જોઈ લીધા. નવી ઢબે ચા પીવામાં ઓછામાં ઓછો પા કલાક લાગવો જોઈએ એ સૂત્ર અનુસાર હજી ચા પીવાની ક્રિયા ચાલુ હતી. ત્રણે જણે પોલીસ સામે જોઈ પોતાનું કાર્ય ચાલુ રાખ્યું; માત્ર મહાવીરે નજર ફેરવી લીધી, અને નવી ચા બનાવવાના કાર્યમાં તે પડ્યો.
પોલીસ અમલદારે તત્કાળ 'એટેન્શન’ની અદાથી ઊભા રહી પેલા પુષ્ટ ગૃહસ્થને સલામ કરી. ગૃહસ્થે સલામ ઝીલી અને પૂછ્યું
'ઈન્સ્પેકટર છો ?'
'હા જી. આપના વખતમાં જ હું ચડ્યો.'
'કંઈ તપાસમાં નીકળ્યા છો?'
'હા જી'
જયંતે મુલાયમ સ્મિતથી અમલદાર સામે જોયું. રાજદ્વારી યુવકો સિવાય પોલીસને કશી જ તપાસ હોઈ શકે નહિ એમ તેના મુખ ઉપરથી લાગ્યું.
'શાની તપાસ ?' ગૃહસ્થે પૂછ્યું.
'એક રાજદ્વારી કેદીની.' અમલદારે કહ્યું.
'ગઈ કાલ સુધી રાજદ્વારી કેદી હું હતો.' જયંતે કહ્યું.
'તમારું નામ શું ?' અમલદારે સહજ કરડાકીથી પૂછ્યું.
'મારું નામ જયંત.'
'જયંત બયંત હું જાણતો નથી. તમે ક્યાંથી બેઠા ?'
'આગલા સ્ટેશનેથી.' જયંતે કહ્યું.
