ભાખરીઓ, ભાખરીઓ ભેદાણો ઘરે આવ
મારગીઓ, મારગીઓ રેલાણો ઘરે આવ
મારગીઓ, મારગીઓ નીલાણો ઘરે આવ !
ચાંચે તે લખીઆ સાળારા એાળપ મોરી જેડર !
પાંખડીએ, પાંખડીએ સાળારા જુવાર,
જાવે તો જમાઈજીને આપણ કેજે મોરી જેડર!
સાળા તો, સાળા સંધેયા આપણ દેશ.
આજ તો ધોવારે ઢોલોજી ધોતીઆં મોરી જેડર !
સવારે, સવારે સાળાંવાળો સાથ.
આપ તો ચડો ગઢા મારુ ! ઘોડલે મોરી જેડર !
મારી રે મારી રે બાઈરે વેલડીયાં જોત્રાવ)
અર્થ–આજ તો ધરતી પર ધુંધળ છવાઈ છે. મોટે છાંટે મે વરસે છે.
સાસુ કહાવે છે, ને સાળીઓ બનેવી આવવાની વાટ જોતી કાગડા ઉડાડે છે.
માળવાની પુત્રી સંદેશો કહાવે છે. એક વાર તો સાસરે આવ.
અમુક ગામને માર્ગે ઝીણી ગુલાલ જેવી ધૂળ ઊડે છે.
ઓ પ્રવાસીઓ, જમાઈને કહેજો કે એક વાર મેવસીએ મળવા પધારે.
પહાડ ચોમાસાને નીરે ભેદાઈ ગયો છે. મારગ રેલાઈ ગયો છે, મારગ નીલાઈ [હરિયાળી વનસ્પતિ વડે] ગયો છે, માટે ઘરે આવ.
હે કુંજડી! તારી ચાંચ પર વહુના ભાઈઓના ઠપકા લખ્યા, ને પાંખો પર એમના જુહાર લખ્યા છે.
હે જેડર પંખી ! જમાઇને કહેજે કે સઘળા સાળા બહારગામના ધંધાનોકરીથી ઘેર આવી ગયા છે.