પૃષ્ઠ:Ramcharit Manas in Gujarati.pdf/૨૮

દો. પિતા ભવન ઉત્સવ પરમ જૌં પ્રભુ આયસુ હોઇ।
તૌ મૈ જાઉઁ કૃપાયતન સાદર દેખન સોઇ ॥ ૬૧ ॥

કહેહુ નીક મોરેહુઁ મન ભાવા। યહ અનુચિત નહિં નેવત પઠાવા ॥
દચ્છ સકલ નિજ સુતા બોલાઈ। હમરેં બયર તુમ્હઉ બિસરાઈ ॥
બ્રહ્મસભાઁ હમ સન દુખુ માના। તેહિ તેં અજહુઁ કરહિં અપમાના ॥
જૌં બિનુ બોલેં જાહુ ભવાની। રહઇ ન સીલુ સનેહુ ન કાની ॥
જદપિ મિત્ર પ્રભુ પિતુ ગુર ગેહા। જાઇઅ બિનુ બોલેહુઁ ન સઁદેહા ॥
તદપિ બિરોધ માન જહઁ કોઈ। તહાઁ ગએઁ કલ્યાનુ ન હોઈ ॥
ભાઁતિ અનેક સંભુ સમુઝાવા। ભાવી બસ ન ગ્યાનુ ઉર આવા ॥
કહ પ્રભુ જાહુ જો બિનહિં બોલાએઁ। નહિં ભલિ બાત હમારે ભાએઁ ॥
દો. કહિ દેખા હર જતન બહુ રહઇ ન દચ્છકુમારિ।
દિએ મુખ્ય ગન સંગ તબ બિદા કીન્હ ત્રિપુરારિ ॥ ૬૨ ॥

પિતા ભવન જબ ગઈ ભવાની। દચ્છ ત્રાસ કાહુઁ ન સનમાની ॥
સાદર ભલેહિં મિલી એક માતા। ભગિનીં મિલીં બહુત મુસુકાતા ॥
દચ્છ ન કછુ પૂછી કુસલાતા। સતિહિ બિલોકિ જરે સબ ગાતા ॥
સતીં જાઇ દેખેઉ તબ જાગા। કતહુઁ ન દીખ સંભુ કર ભાગા ॥
તબ ચિત ચઢ़ેઉ જો સંકર કહેઊ। પ્રભુ અપમાનુ સમુઝિ ઉર દહેઊ ॥
પાછિલ દુખુ ન હૃદયઁ અસ બ્યાપા। જસ યહ ભયઉ મહા પરિતાપા ॥
જદ્યપિ જગ દારુન દુખ નાના। સબ તેં કઠિન જાતિ અવમાના ॥
સમુઝિ સો સતિહિ ભયઉ અતિ ક્રોધા। બહુ બિધિ જનનીં કીન્હ પ્રબોધા ॥
દો. સિવ અપમાનુ ન જાઇ સહિ હૃદયઁ ન હોઇ પ્રબોધ।
સકલ સભહિ હઠિ હટકિ તબ બોલીં બચન સક્રોધ ॥ ૬૩ ॥

સુનહુ સભાસદ સકલ મુનિંદા। કહી સુની જિન્હ સંકર નિંદા ॥
સો ફલુ તુરત લહબ સબ કાહૂઁ। ભલી ભાઁતિ પછિતાબ પિતાહૂઁ ॥
સંત સંભુ શ્રીપતિ અપબાદા। સુનિઅ જહાઁ તહઁ અસિ મરજાદા ॥
કાટિઅ તાસુ જીભ જો બસાઈ। શ્રવન મૂદિ ન ત ચલિઅ પરાઈ ॥
જગદાતમા મહેસુ પુરારી। જગત જનક સબ કે હિતકારી ॥
પિતા મંદમતિ નિંદત તેહી। દચ્છ સુક્ર સંભવ યહ દેહી ॥
તજિહઉઁ તુરત દેહ તેહિ હેતૂ। ઉર ધરિ ચંદ્રમૌલિ બૃષકેતૂ ॥
અસ કહિ જોગ અગિનિ તનુ જારા। ભયઉ સકલ મખ હાહાકારા ॥