અસ સમુઝત મન સંસય હોઈ। કહા જો પ્રભુ પ્રવાન પુનિ સોઈ ॥
જે નિજ ભગત નાથ તવ અહહીં। જો સુખ પાવહિં જો ગતિ લહહીં ॥
દો. સોઇ સુખ સોઇ ગતિ સોઇ ભગતિ સોઇ નિજ ચરન સનેહુ ॥
સોઇ બિબેક સોઇ રહનિ પ્રભુ હમહિ કૃપા કરિ દેહુ ॥ ૧૫૦ ॥
સુનુ મૃદુ ગૂઢ़ રુચિર બર રચના। કૃપાસિંધુ બોલે મૃદુ બચના ॥
જો કછુ રુચિ તુમ્હેર મન માહીં। મૈં સો દીન્હ સબ સંસય નાહીં ॥
માતુ બિબેક અલોકિક તોરેં। કબહુઁ ન મિટિહિ અનુગ્રહ મોરેં ।
બંદિ ચરન મનુ કહેઉ બહોરી। અવર એક બિનતિ પ્રભુ મોરી ॥
સુત બિષઇક તવ પદ રતિ હોઊ। મોહિ બડ़ મૂઢ़ કહૈ કિન કોઊ ॥
મનિ બિનુ ફનિ જિમિ જલ બિનુ મીના। મમ જીવન તિમિ તુમ્હહિ અધીના ॥
અસ બરુ માગિ ચરન ગહિ રહેઊ। એવમસ્તુ કરુનાનિધિ કહેઊ ॥
અબ તુમ્હ મમ અનુસાસન માની। બસહુ જાઇ સુરપતિ રજધાની ॥
સો. તહઁ કરિ ભોગ બિસાલ તાત ગઉઁ કછુ કાલ પુનિ।
હોઇહહુ અવધ ભુઆલ તબ મૈં હોબ તુમ્હાર સુત ॥ ૧૫૧ ॥
ઇચ્છામય નરબેષ સઁવારેં। હોઇહઉઁ પ્રગટ નિકેત તુમ્હારે ॥
અંસન્હ સહિત દેહ ધરિ તાતા। કરિહઉઁ ચરિત ભગત સુખદાતા ॥
જે સુનિ સાદર નર બડ़ભાગી। ભવ તરિહહિં મમતા મદ ત્યાગી ॥
આદિસક્તિ જેહિં જગ ઉપજાયા। સોઉ અવતરિહિ મોરિ યહ માયા ॥
પુરઉબ મૈં અભિલાષ તુમ્હારા। સત્ય સત્ય પન સત્ય હમારા ॥
પુનિ પુનિ અસ કહિ કૃપાનિધાના। અંતરધાન ભએ ભગવાના ॥
દંપતિ ઉર ધરિ ભગત કૃપાલા। તેહિં આશ્રમ નિવસે કછુ કાલા ॥
સમય પાઇ તનુ તજિ અનયાસા। જાઇ કીન્હ અમરાવતિ બાસા ॥
દો. યહ ઇતિહાસ પુનીત અતિ ઉમહિ કહી બૃષકેતુ।
ભરદ્વાજ સુનુ અપર પુનિ રામ જનમ કર હેતુ ॥ ૧૫૨ ॥
માસપારાયણ,પાઁચવાઁ વિશ્રામ
સુનુ મુનિ કથા પુનીત પુરાની। જો ગિરિજા પ્રતિ સંભુ બખાની ॥
બિસ્વ બિદિત એક કૈકય દેસૂ। સત્યકેતુ તહઁ બસઇ નરેસૂ ॥
ધરમ ધુરંધર નીતિ નિધાના। તેજ પ્રતાપ સીલ બલવાના ॥
તેહિ કેં ભએ જુગલ સુત બીરા। સબ ગુન ધામ મહા રનધીરા ॥
