દિગપાલન્હ કે લોક સુહાએ। સૂને સકલ દસાનન પાએ ॥
પુનિ પુનિ સિંઘનાદ કરિ ભારી। દેઇ દેવતન્હ ગારિ પચારી ॥
રન મદ મત્ત ફિરઇ જગ ધાવા। પ્રતિભટ ખૌજત કતહુઁ ન પાવા ॥
રબિ સસિ પવન બરુન ધનધારી। અગિનિ કાલ જમ સબ અધિકારી ॥
કિંનર સિદ્ધ મનુજ સુર નાગા। હઠિ સબહી કે પંથહિં લાગા ॥
બ્રહ્મસૃષ્ટિ જહઁ લગિ તનુધારી। દસમુખ બસબર્તી નર નારી ॥
આયસુ કરહિં સકલ ભયભીતા। નવહિં આઇ નિત ચરન બિનીતા ॥
દો. ભુજબલ બિસ્વ બસ્ય કરિ રાખેસિ કોઉ ન સુતંત્ર।
મંડલીક મનિ રાવન રાજ કરઇ નિજ મંત્ર ॥ ૧૮૨(ખ) ॥
દેવ જચ્છ ગંધર્વ નર કિંનર નાગ કુમારિ।
જીતિ બરીં નિજ બાહુબલ બહુ સુંદર બર નારિ ॥ ૧૮૨ખ ॥
ઇંદ્રજીત સન જો કછુ કહેઊ। સો સબ જનુ પહિલેહિં કરિ રહેઊ ॥
પ્રથમહિં જિન્હ કહુઁ આયસુ દીન્હા। તિન્હ કર ચરિત સુનહુ જો કીન્હા ॥
દેખત ભીમરૂપ સબ પાપી। નિસિચર નિકર દેવ પરિતાપી ॥
કરહિ ઉપદ્રવ અસુર નિકાયા। નાના રૂપ ધરહિં કરિ માયા ॥
જેહિ બિધિ હોઇ ધર્મ નિર્મૂલા। સો સબ કરહિં બેદ પ્રતિકૂલા ॥
જેહિં જેહિં દેસ ધેનુ દ્વિજ પાવહિં । નગર ગાઉઁ પુર આગિ લગાવહિં ॥
સુભ આચરન કતહુઁ નહિં હોઈ। દેવ બિપ્ર ગુરૂ માન ન કોઈ ॥
નહિં હરિભગતિ જગ્ય તપ ગ્યાના। સપનેહુઁ સુનિઅ ન બેદ પુરાના ॥
છં . જપ જોગ બિરાગા તપ મખ ભાગા શ્રવન સુનઇ દસસીસા।
આપુનુ ઉઠિ ધાવઇ રહૈ ન પાવઇ ધરિ સબ ઘાલઇ ખીસા ॥
અસ ભ્રષ્ટ અચારા ભા સંસારા ધર્મ સુનિઅ નહિ કાના।
તેહિ બહુબિધિ ત્રાસઇ દેસ નિકાસઇ જો કહ બેદ પુરાના ॥
સો. બરનિ ન જાઇ અનીતિ ઘોર નિસાચર જો કરહિં ।
હિંસા પર અતિ પ્રીતિ તિન્હ કે પાપહિ કવનિ મિતિ ॥ ૧૮૩ ॥
માસપારાયણ, છઠા વિશ્રામ
બાઢ़ે ખલ બહુ ચોર જુઆરા। જે લંપટ પરધન પરદારા ॥
માનહિં માતુ પિતા નહિં દેવા। સાધુન્હ સન કરવાવહિં સેવા ॥
જિન્હ કે યહ આચરન ભવાની। તે જાનેહુ નિસિચર સબ પ્રાની ॥
અતિસય દેખિ ધર્મ કૈ ગ્લાની। પરમ સભીત ધરા અકુલાની ॥
