પૃષ્ઠ:Ramcharit Manas in Gujarati.pdf/૭૯

૭૯

૭૯

શ્રી રામ ચરિત માનસ

---

અબ જનિ કબહૂઁ બ્યાપૈ પ્રભુ મોહિ માયા તોરિ ॥ ૨૦૨ ॥

બાલચરિત હરિ બહુબિધિ કીન્હા। અતિ અનંદ દાસન્હ કહઁ દીન્હા ॥
કછુક કાલ બીતેં સબ ભાઈ। બડ़ે ભએ પરિજન સુખદાઈ ॥
ચૂડ़ાકરન કીન્હ ગુરુ જાઈ। બિપ્રન્હ પુનિ દછિના બહુ પાઈ ॥
પરમ મનોહર ચરિત અપારા। કરત ફિરત ચારિઉ સુકુમારા ॥
મન ક્રમ બચન અગોચર જોઈ। દસરથ અજિર બિચર પ્રભુ સોઈ ॥
ભોજન કરત બોલ જબ રાજા। નહિં આવત તજિ બાલ સમાજા ॥
કૌસલ્યા જબ બોલન જાઈ। ઠુમકુ ઠુમકુ પ્રભુ ચલહિં પરાઈ ॥
નિગમ નેતિ સિવ અંત ન પાવા। તાહિ ધરૈ જનની હઠિ ધાવા ॥
ધૂરસ ધૂરિ ભરેં તનુ આએ। ભૂપતિ બિહસિ ગોદ બૈઠાએ ॥
દો. ભોજન કરત ચપલ ચિત ઇત ઉત અવસરુ પાઇ।
ભાજિ ચલે કિલકત મુખ દધિ ઓદન લપટાઇ ॥ ૨૦૩ ॥

બાલચરિત અતિ સરલ સુહાએ। સારદ સેષ સંભુ શ્રુતિ ગાએ ॥
જિન કર મન ઇન્હ સન નહિં રાતા। તે જન બંચિત કિએ બિધાતા ॥
ભએ કુમાર જબહિં સબ ભ્રાતા। દીન્હ જનેઊ ગુરુ પિતુ માતા ॥
ગુરગૃહઁ ગએ પઢ़ન રઘુરાઈ। અલપ કાલ બિદ્યા સબ આઈ ॥
જાકી સહજ સ્વાસ શ્રુતિ ચારી। સો હરિ પઢ़ યહ કૌતુક ભારી ॥
બિદ્યા બિનય નિપુન ગુન સીલા। ખેલહિં ખેલ સકલ નૃપલીલા ॥
કરતલ બાન ધનુષ અતિ સોહા। દેખત રૂપ ચરાચર મોહા ॥
જિન્હ બીથિન્હ બિહરહિં સબ ભાઈ। થકિત હોહિં સબ લોગ લુગાઈ ॥
દો. કોસલપુર બાસી નર નારિ બૃદ્ધ અરુ બાલ।
પ્રાનહુ તે પ્રિય લાગત સબ કહુઁ રામ કૃપાલ ॥ ૨૦૪ ॥

બંધુ સખા સંગ લેહિં બોલાઈ। બન મૃગયા નિત ખેલહિં જાઈ ॥
પાવન મૃગ મારહિં જિયઁ જાની। દિન પ્રતિ નૃપહિ દેખાવહિં આની ॥
જે મૃગ રામ બાન કે મારે। તે તનુ તજિ સુરલોક સિધારે ॥
અનુજ સખા સઁગ ભોજન કરહીં। માતુ પિતા અગ્યા અનુસરહીં ॥
જેહિ બિધિ સુખી હોહિં પુર લોગા। કરહિં કૃપાનિધિ સોઇ સંજોગા ॥
બેદ પુરાન સુનહિં મન લાઈ। આપુ કહહિં અનુજન્હ સમુઝાઈ ॥
પ્રાતકાલ ઉઠિ કૈ રઘુનાથા। માતુ પિતા ગુરુ નાવહિં માથા ॥
આયસુ માગિ કરહિં પુર કાજા। દેખિ ચરિત હરષઇ મન રાજા ॥