પૃષ્ઠ:Ramcharit Manas in Gujarati.pdf/૯૪

૯૪

૯૪

શ્રી રામ ચરિત માનસ

---

અસિ પ્રતીતિ સબ કે મન માહીં। રામ ચાપ તોરબ સક નાહીં ॥
બિનુ ભંજેહુઁ ભવ ધનુષુ બિસાલા। મેલિહિ સીય રામ ઉર માલા ॥
અસ બિચારિ ગવનહુ ઘર ભાઈ। જસુ પ્રતાપુ બલુ તેજુ ગવાઁઈ ॥
બિહસે અપર ભૂપ સુનિ બાની। જે અબિબેક અંધ અભિમાની ॥
તોરેહુઁ ધનુષુ બ્યાહુ અવગાહા। બિનુ તોરેં કો કુઅઁરિ બિઆહા ॥
એક બાર કાલઉ કિન હોઊ। સિય હિત સમર જિતબ હમ સોઊ ॥
યહ સુનિ અવર મહિપ મુસકાને। ધરમસીલ હરિભગત સયાને ॥
સો. સીય બિઆહબિ રામ ગરબ દૂરિ કરિ નૃપન્હ કે ॥
જીતિ કો સક સંગ્રામ દસરથ કે રન બાઁકુરે ॥ ૨૪૫ ॥

બ્યર્થ મરહુ જનિ ગાલ બજાઈ। મન મોદકન્હિ કિ ભૂખ બુતાઈ ॥
સિખ હમારિ સુનિ પરમ પુનીતા। જગદંબા જાનહુ જિયઁ સીતા ॥
જગત પિતા રઘુપતિહિ બિચારી। ભરિ લોચન છબિ લેહુ નિહારી ॥
સુંદર સુખદ સકલ ગુન રાસી। એ દોઉ બંધુ સંભુ ઉર બાસી ॥
સુધા સમુદ્ર સમીપ બિહાઈ। મૃગજલુ નિરખિ મરહુ કત ધાઈ ॥
કરહુ જાઇ જા કહુઁ જોઈ ભાવા। હમ તૌ આજુ જનમ ફલુ પાવા ॥
અસ કહિ ભલે ભૂપ અનુરાગે। રૂપ અનૂપ બિલોકન લાગે ॥
દેખહિં સુર નભ ચઢ़ે બિમાના। બરષહિં સુમન કરહિં કલ ગાના ॥
દો. જાનિ સુઅવસરુ સીય તબ પઠઈ જનક બોલાઈ।
ચતુર સખીં સુંદર સકલ સાદર ચલીં લવાઈં ॥ ૨૪૬ ॥

સિય સોભા નહિં જાઇ બખાની। જગદંબિકા રૂપ ગુન ખાની ॥
ઉપમા સકલ મોહિ લઘુ લાગીં। પ્રાકૃત નારિ અંગ અનુરાગીં ॥
સિય બરનિઅ તેઇ ઉપમા દેઈ। કુકબિ કહાઇ અજસુ કો લેઈ ॥
જૌ પટતરિઅ તીય સમ સીયા। જગ અસિ જુબતિ કહાઁ કમનીયા ॥
ગિરા મુખર તન અરધ ભવાની। રતિ અતિ દુખિત અતનુ પતિ જાની ॥
બિષ બારુની બંધુ પ્રિય જેહી। કહિઅ રમાસમ કિમિ બૈદેહી ॥
જૌ છબિ સુધા પયોનિધિ હોઈ। પરમ રૂપમય કચ્છપ સોઈ ॥
સોભા રજુ મંદરુ સિંગારૂ। મથૈ પાનિ પંકજ નિજ મારૂ ॥
દો. એહિ બિધિ ઉપજૈ લચ્છિ જબ સુંદરતા સુખ મૂલ।
તદપિ સકોચ સમેત કબિ કહહિં સીય સમતૂલ ॥ ૨૪૭ ॥

ચલિં સંગ લૈ સખીં સયાની। ગાવત ગીત મનોહર બાની ॥