પૃષ્ઠ:Ramcharit Manas in Gujarati.pdf/૯૭

૯૭

૯૭

શ્રી રામ ચરિત માનસ

---

સકલ લોક સબ ભૂપ ડેરાને। સિય હિયઁ હરષુ જનકુ સકુચાને ॥
ગુર રઘુપતિ સબ મુનિ મન માહીં। મુદિત ભએ પુનિ પુનિ પુલકાહીં ॥
સયનહિં રઘુપતિ લખનુ નેવારે। પ્રેમ સમેત નિકટ બૈઠારે ॥
બિસ્વામિત્ર સમય સુભ જાની। બોલે અતિ સનેહમય બાની ॥
ઉઠહુ રામ ભંજહુ ભવચાપા। મેટહુ તાત જનક પરિતાપા ॥
સુનિ ગુરુ બચન ચરન સિરુ નાવા। હરષુ બિષાદુ ન કછુ ઉર આવા ॥
ઠાઢ़ે ભએ ઉઠિ સહજ સુભાએઁ। ઠવનિ જુબા મૃગરાજુ લજાએઁ ॥
દો. ઉદિત ઉદયગિરિ મંચ પર રઘુબર બાલપતંગ।
બિકસે સંત સરોજ સબ હરષે લોચન ભૃંગ ॥ ૨૫૪ ॥

નૃપન્હ કેરિ આસા નિસિ નાસી। બચન નખત અવલી ન પ્રકાસી ॥
માની મહિપ કુમુદ સકુચાને। કપટી ભૂપ ઉલૂક લુકાને ॥
ભએ બિસોક કોક મુનિ દેવા। બરિસહિં સુમન જનાવહિં સેવા ॥
ગુર પદ બંદિ સહિત અનુરાગા। રામ મુનિન્હ સન આયસુ માગા ॥
સહજહિં ચલે સકલ જગ સ્વામી। મત્ત મંજુ બર કુંજર ગામી ॥
ચલત રામ સબ પુર નર નારી। પુલક પૂરિ તન ભએ સુખારી ॥
બંદિ પિતર સુર સુકૃત સઁભારે। જૌં કછુ પુન્ય પ્રભાઉ હમારે ॥
તૌ સિવધનુ મૃનાલ કી નાઈં । તોરહુઁ રામ ગનેસ ગોસાઈં ॥
દો. રામહિ પ્રેમ સમેત લખિ સખિન્હ સમીપ બોલાઇ।
સીતા માતુ સનેહ બસ બચન કહઇ બિલખાઇ ॥ ૨૫૫ ॥

સખિ સબ કૌતુક દેખનિહારે। જેઠ કહાવત હિતૂ હમારે ॥
કોઉ ન બુઝાઇ કહઇ ગુર પાહીં। એ બાલક અસિ હઠ ભલિ નાહીં ॥
રાવન બાન છુઆ નહિં ચાપા। હારે સકલ ભૂપ કરિ દાપા ॥
સો ધનુ રાજકુઅઁર કર દેહીં। બાલ મરાલ કિ મંદર લેહીં ॥
ભૂપ સયાનપ સકલ સિરાની। સખિ બિધિ ગતિ કછુ જાતિ ન જાની ॥
બોલી ચતુર સખી મૃદુ બાની। તેજવંત લઘુ ગનિઅ ન રાની ॥
કહઁ કુંભજ કહઁ સિંધુ અપારા। સોષેઉ સુજસુ સકલ સંસારા ॥
રબિ મંડલ દેખત લઘુ લાગા। ઉદયઁ તાસુ તિભુવન તમ ભાગા ॥
દો. મંત્ર પરમ લઘુ જાસુ બસ બિધિ હરિ હર સુર સર્બ।
મહામત્ત ગજરાજ કહુઁ બસ કર અંકુસ ખર્બ ॥ ૨૫૬ ॥

કામ કુસુમ ધનુ સાયક લીન્હે। સકલ ભુવન અપને બસ કીન્હે ॥