આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
સંસારવિષાદ
૨૪૭
 


મારાં ડૂબ્યાં છે સોનલ સોણલાં રે,
મારી આંખો ને દીવડો એ જ રે :
ભાગ્ય મારાં આગળ ચાલતાં રે.
આ તો વીજે ગિરંભતો મેહુલો રે,
આ તો આછાં અંધારાનાં તેજ રે :
ભાગ્ય મારાં આગળ ચાલતાં રે.

કોણે દીઠાં છે કાળનાં કોતરો રે ?
કોણે દીઠા છે ભાગ્યના પાર રે ?
ભાગ્ય મારાં આગળ ચાલતાં રે.
મીંચી આંખે જોવું ને રોવું ખોલીને રે,
સખી ! એવા છે આ સંસાર રે :
ભાગ્ય મારાં આગળ ચાલતાં રે.