રવાની તમારી શક્તિ જોઇયે. એ વાત લાડખાનજીન' જાણવામાં આવ
કે તુરત તેતા અગિયારા ગો ગયે, આ વાતને બે વર્ષ વીત્યાં પછી રા
! કરણુજી સેહેજ ગામ નાગેલ ગયે, ત્યાં પેલા એ વાધેલા ભાયા તે.
મળવાને આવ્યા. ત્યારે કુંવરે મનસુખે ધાર્યો ?, આજે હું તેમને મારૂતે
પછી પેાતાના માણાને સમજાવી દવ મા , લાખાનને લઇ
સવતી નદિયે હાવા જવું અને પાાડખાનજીને રાજા પામે રેહેવા દેવાને
પછી લાડપાનથી ત્યાં મારી નાંખવે, ને તે વેળાએ મધુકા ભડાકા ક
રવે, તે અવાજ સંભળાય એટલે પાવડખાનને ઋહિ મારી નાંખવા
એ પ્રમાણે હરણ કરીને કુંવર ભાલે ૯દરો હાવા ચૈ, તે ભાàા લા
ફખાનને માર્યા એટલે અા માણુસાએ તેને પૂરા કર્યું. પછી બધુને
અવાજ કર્યું. તે સાંભળીને રાણાની પાસેનાં મારા હતાં તે.એ પાટા
(
ખાનજી દેર થી પાણપુરના દીવાન દરખાને આ વાતની ખ
બર પડી, ત્યારે તેણે કહ્યું કે, એ છે તે પણ છાંદવરી હતી મા-
તેમના ખીલાના આપણે જાતે રાખવા કે રાાજી તેની આખર્મેકે
નહિ.” એમ હોને સે શ્વારા ધનાયેિ અને શેશરાણીમાં સૂકયા તે.
આજ સુધી નીસરચા નહિ તેથી તે ગામ પાપુર ખાતે ખાદ્યસ
થઇ ગયાં, એ મરનારાઓને અકા દીકરા હતા તેમાંથી એક મેાજેગ
ધણીમાં રહ્યા, કેમકે તે ગામ તેનું હતું, ત્યાં તેના વંશજ આજે પણ છે
અને જો સુદાસણામાં પોતાની ક્ને ધેર્ ગમે અને તેને ત્યાંના કાર
પાસેથી વાંટા મળ્યેા.
રતનસિંહે પેાતાના બાપના મરણ પછી પાંચ વર્ષ રાજ્ય કશ્યુ, અને
પછી નિ:રાંતાન મરણ પામ્યું. તેની પવારે તેના ન્હાના ભાઈ અભય-
સિંદ્ધ ગાદિયે એઠ, આ રાણા અરજરાવ ચેપડે રીતે મરાઠા હતા તેને
ચોથા ભાગની ઉપજ આપવી કરીને દાંતામાં લાગે. તેનું કારણ
એમ હતું કે, તેને તેના પટાવતા, સરદારા અને તેના ભાયાતે તેમજ
આસપાસના રાજા હરત કરતા હતા. આંજણરાવ પેાતાની સાથે
ગાયકવાડના સો અશ્વાર લાબ્વે, તે દાંતામાં રહ્યા અને પ્રથમ તે
ચેડીક સત્તા મળી તેથી સતેાષ પામ્યા, પશુ બે ત્રણ વર્ષ વીત્યાં એટલે
પોતાના ખરા દક હોય તેમ રાજ્ય ચલાવવા લાગ્યા, અને પોતાના ઉ-
તારાને ગઢી કરવા માંડી તથા વસ્તીને હરકત કરવા માંડી, ત્યારે રા