આ કાગળ લખતો હતો ત્યારે ઠંડી હતી. અત્યારે ચાર વાગે ગરમી થાય છે. હમણાં આવું બધું ઠેકાણા વગરનું છે. સવારે થરમૉમિટરમાં ગરમી ૬૦-૬૫ ડિગ્રી થાય છે, અત્યારે ૮૮-૯૦ છે; એટલે જ આ ઋતુ માંદગીને વધારે. ઘડીકમાં એકદમ ઠંડી અને ઘડીકમાં એકદમ ગરમી માણસને શરદીના રોગો કરી નાખે છે. ત્રિદોષ-કફના ઘણા કેસો આ ઋતુમાં જ થાય છે.
હવે તો હુતાશની આવી. ચાલો ત્યારે ફાફડા-સુંવાળી ખાવા માટે તૈયાર થાઓ; ખજૂર, દાળિયા ને ધાણી પેટ ભરીને ઉડાવો. ગામમાં અરબસ્તાનમાંથી ખજૂરના સેંકડો વાડિયાં આવ્યાં છે. તમે બધાં તો કે દિવસનાં ખાવા મંડ્યાં હશો; જરા ઘી સાથે ખજૂર ખાજો એટલે ભારે ન પડે.
જોજો, તમને શિખામણ આપવાનું મન થઈ જાય છે. પેલાં શેરીનાં છોકરાં ભૂંડાં બોલે તેમાં તમે ભળશો નહિ. એ તો સારું નહિ, ભાઈ ! આ શિખામણ સારી છે માટે આપું છું. તમે કહો ને, હું વારે વારે શિખામણો આપું છું ? હા, બાકી તમને ગમે તો એકબીજા પર સારો રંગ છાંટજો; પણ કચરો છાંટશો નહિ. છતાં એક વાત અહીં પણ ભૂલશો નહિ; રસ્તે જતા માણસો ઉપર આપણાથી રંગ ન નખાય, અને ગોઠ ન મગાય. એ રિવાજ હવે સારો નથી. અને હુતાશની માટે કોઈનાં છાણાં ચોરવાનાં નહિ, બાપુ ! એવી ચોરીને કરેલી હુતાશની ભૂંડીભૂખ લાગે. આવતા શનિવારે તા. ૭-૩-૩૬ના રોજ હુતાશની છે. વારુ ત્યારે, અત્યારે તો રામરામ !
લિ. તમારા શુભેચ્છક
ગિજુભાઈના જયભારત.
