આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૩૦
ચંદ્રે ચંદ્રે હોય કલંક, ને
સૂર્ય સૂર્યે ડાઘ ;
હૈયે હૈયે ઘાવ છતાં દીપે
પુણ્યનાં તેજ અથાગ રે. — જગહૈયાં૦૩
ચાર આંગળનું હૈયું છે તેમાં
કોટિક કોટિક ભાવ :
કેમ સમાત એ ટૂંકા જગતમાં
હોત ન હૈયે ઘાવ રે ? — જગહૈયાં૦૪
ગંગા યમુનાના ધેાધ સૂકાશે,
સૂકાશે સાગરનાં નીર;
ઊંડા આકાશનાં તેજ સૂકાશે,
ન સૂકાય હૈયે વાગ્યાં તીર રે. — જગહૈયાં૦પ
દહાડે દહાડે અજવાળાંનાં અમૃત ને
અંધારી અંધારી રાત :
ઊંડા, અબોલ હૈયાના ઘાવની
ખોલે અનેરી કો વાત રે ? — જગહૈયાં૦૬
