આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
જ્વાળામુખી:૨૫
 

લઈને ઝઝૂમવું તેને ગમતું નહિ. આજ તે કાર્ય કરતાં એક વિચાર તેને આવ્યો.

ભાસ્કરના મહેલ જેવા બંગલાને સાફ કરતાં કેટલો સમય જાય ? અને કેટલા નોકર રોકાય ? ધનિક કુટુંબનાં કુટુંબીઓ સ્ત્રી હોય કે પુરુષ હોય છતાં ઘર સાફ કરવાનું કામ નોકરો ઉપર જ છોડે છે ! કુટુંબીઓ પક્કાં સમાજવાદી કે સામ્યવાદી હોય તોપણ તેમનો એ વાદ જીભથી નીચે ઊતરી હાથ કે પગ સુધી આવતો નથી. શારીરિક મહેનત માગતાં આવાં કાર્યો કરી શોભના શ્રમજીવનની વધારે નજીક શું નહોતી જતી ?

શા માટે તેને ભાસ્કર પાછો યાદ આવ્યો ? એની આકર્ષક સફાઈ અને મોહક રીતભાત જરૂર ગમે એવાં હતાં અને એમ યુવકો યાદ આવે તેથી નૈતિક ગભરાટમાં પડવાની વર્તમાન યુવતીને જરૂર પણ ન જ હોય. એનાં નીતિમાપ ચલણ વગરનાં બની ગયા છતાં વપરાયા કરે છે એની શોભનાને ખબર હતી. યુવકયુવતી ભેગાં ભળે, ભેગાં રમે, ભેગાં ભણે એ બહુ જ ઈચ્છવા યોગ્ય છે એમ દૃઢતાથી કહેનાર સુધારકો અને આગેવાનો એવા પ્રસંગને જુએ ત્યારે અસ્વસ્થ થતા હતા. અરે, કૉલેજમાં જ ભણતાં યુવકયુવતી આવા ભેગા ભળવાના પ્રસંગોની કેટલકેટલી નિંદા કરતાં હતાં ! વિની અને તારિકાને ઘણા યુવકમિત્રો હતા: તેમને પત્રવ્યવહાર પણ ચાલતો. રંભા, દક્ષા, સુલક્ષણા એ બધાં એમની વિરુદ્ધ કેટકેટલો કટાક્ષ કરતાં હતાં !

અને શોભના પોતે એક વિદ્યાર્થીયુવક સાથે હસીને વાત કરતી હતી, ત્યારે વિની જેવી આગળ વધેલી યુવતીએ કેવી આંખ મિચકારી હતી ! સારું છે એમ એકને કહી તેને બીજી પાસે વગોવવું એ જૂની દુનિયાનો અવગુણ નવી દુનિયા પણ સ્વીકારતી હતી, નહિ ? ભાસ્કરની સાથે કદાચ મૈત્રી થાય તો તેની જ બહેનપણીઓ તેને વગોવવા ચોવીસ કલાક તત્પર રહે તો તેમાં નવાઈ ન કહેવાય...

માતાપિતાની જાગૃતિએ શોભનાને બીજા વિચારો તરફ દોરી, અને વાંચન તથા ઘરકામ પૂરું કરી તે કૉલેજમાં જવાની તૈયારી કરવા લાગી; તેના પિતાએ પણ પોતાની શાળામાં જવા કપડાં પહેરવા માંડ્યાં. એટલામાં તેના મકાન પાસે મોટરકારનું ભૂંગળું વાગ્યું.

શોભના સહજ ચમકી. આવી ગાડીઓ ઘણીયે જતી અને આવતી. ત્યારે શા માટે તેને આવી ચમક થઈ આવી ? કદાચ ભાસ્કરની મોટરકાર તો નહિ આવી હોય ?

શોભનાની કલ્પના ખરી પડી. એ ભાસ્કરની જ કાર હતી. અને