પૃષ્ઠ:Sindhudo.pdf/૨૨

નહિ કિનખાબ-મુખમ્મલ-મશરૂ કેરી તારી પતાકા;
નહિ. જરિયાની હીરભરતના ભભકા તુજ પર ટાંક્યા -
⁠ઝંડા! ભૂખરવો તોયે,
⁠દિલો કોટિ તુજ પર મોહે!
પરભક્ષી ભૂતળ-નૌદળના નથી તુજ ધ્વજફ્ફડાટા;
વનરમાં નિર્બલ મૃગલાં ૫૨ નથી નથી શેરહુંકાટા -
⁠ઝંડા! ઊડજે લહેરાતો
⁠વ્હાલના વીંઝણલા વાતો.
રાપ્ત સિંધુની અંજલિ વહેતો સમીરણ તુજને ભેટે;
ખંડખંડની આશિષછોળો ઉદધિતરંગો છાંટે
⁠ઝંડા! થાકેલા જગનો
⁠દીસે છે તું આશાદીવડો.
નીલ ગગનથી હાથ ઝુલાવી વિશ્વનિમંત્રણ દેતોઃ
પીડિત જનની બાંધવતાના શુભ સંદેશા કહેતો.
⁠ઝંડા! કરજે જગતેડાં
⁠પ્રજા સઘળીના અહીં મેળા
નીલ ગગનની નીલપ પીતી ઉન્નત તુજ આંખલડી;
અરુણ તણે કેસરિયે અંજન બીજી મીટ મદીલી
⁠ઝંડા! શશી-દેવે સીંચી,
⁠ત્રિલોચન! ધવલ આંખ ત્રીજી,
એ ત્રણ આંખ ભરી તેં દીઠાં તુજ ગૌરવ-રખવાળાં;
શ્રીફળના ગોટા સમ ફૂટ્યાં ફટફટ શીશ સુંવાળાં
⁠ઝંડા! સાહિદ રહેજે, હો!
⁠અમારા મૂંગા ભોગ તણો.
કુમળાં બાળ, કિશોર, બુઝર્ગો – સહુ તુજ કાજે ધાયાં,
નર-નારી નિર્ધન-ધનવંતો – એ સબ ભેદ ભુલાયા;
⁠ઝંડા! સાહિદ રહેજે, હો!
⁠રુધિરનાં બિન્દુ બિન્દુ તણો.
કો માતાના ખાલી ખોળે આજ બન્યો તું બેટો;
કપાળનાં કંકુડાં હારી તેને પણ બળ દેતો
⁠ઝંડા! સાહિદ રહેજે, હો!
⁠હજારો છાનાં સ્વાર્પણનો,