મૈત્રીને જોખમાવી મીનાક્ષીનું આવું અપહરણ કરે ખરો ?
'શું તુંયે, સુરેન્દ્ર ! બકે છે? નીતીનનું નામ શા માટે વચ્ચે લાવે છે?' મધુકરે ઠપકો આપ્યો.
‘હું જાણું છું માટે એનું નામ વચ્ચે લાવું છું... માત્ર હું જ નહિ પરંતુ મીનાક્ષી પણ એ જાણે છે !' સુરેન્દ્રે કહ્યું.
'મારા મનમાં કે એવી ધમકી નીતીને મને રમતમાં જ આપી હશે..' મીનાક્ષી જરા છંછેડાઈ બોલી.
'તું તારી મેળે જ સમજી લે ! નીતીને તને ધમકી આપી હતી, એ જ ધમકી આજે ખરી પડી હતી.' સુરેન્દ્રે કહ્યું.
‘તારી ભૂલ થાય છે, સુરેન્દ્ર ! તારી જડતાએ અને ગુંડાઓ સાથે નીતીનને જોડવા પ્રેર્યો છે... બાકી... ગુંડાઓ તો ગમે તેને ઉપાડી જાત...મીનાક્ષી ઉપર હાથ કર્યો એ તો માત્ર અકસ્માત...' મધુકરે કહ્યું.
'મધુકરના કથનથી સ્ત્રીમંડળનો મોટો ભાગ સંતુષ્ટ થયો ! ગુંડા ઉપાડી જાય એવું રૂપ તો પ્રત્યેક યુવતીનું હતું જ! મીનાક્ષી કાંઈ એના રૂપને માટે જ ઊંચકાઈ હતી એવું ધારતી હોય તો તેની ભૂલ ગણાય ! મીનાક્ષીનો પ્રસંગ માત્ર અકસ્માત હતો.
'જો, મધુકર ! હું જાણતો ન હોઉં એ કદી કહેતો જ નથી. નીતીન ગુંડાઓ અને મીનાક્ષીની રાહ જોતો ક્યાં બેઠો છે તે પણ. કહે તો હું સહુને બતાવું.' સુરેન્દ્રે કહ્યું.
‘તું છે જ વહેમી, સુરેન્દ્ર ! તને ગમ્મત અને ગુના વચ્ચેનો ભેદ સમજાય એમ છે જ નહિ.' મધુકરે કહ્યું.
ધનવાનોની ગમ્મત એટલે જ ગુનો !... અને મીનાક્ષી ! જરા આવા પ્રેમપોચટ ચિત્રો જોવાનું ઘટાડી નાખ, અને કોઈ સખ્ત મહેનતનું કામ માથે લે...’ સુરેન્દ્ર કહ્યું.
'અને નહિ તો ?' મધુકરે પૂછ્યું.
પોતાને ઉઠાવી જાય એવાં લક્ષણો આપણી બહેનોમાં વધી જશે.' સુરેન્દ્રે કહ્યું.
‘એમાં તારું શું ગયું ?' મધુકરે કહ્યું.
‘એ હું હમણાં નહિ કહું. તારામાં કોઈ યુવતીને ઉઠાવી જવાની હિંમત આવશે ત્યારે હું તારા પ્રશ્નનો જવાબ આપીશ.' સુરેન્દ્રે કહ્યું અને એણે યુવતીઓના ટોળાને જવા દઈ બીજો માર્ગ લેવા માંડ્યો.
'તું ક્યાં જાય છે. સુરેન્દ્ર ?' જ્યોત્સ્નાએ પૂછ્યું અને હસીને સુરેન્દ્રે
