આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
જોધો માણેક: મૂળુ માણેક
૧૮૯
 


“એ ભાઇ ! જીવવા સાટુ નો'તા નીકળ્યા. અને પે ! આવી જાવ. મરદુંના ઘા જોવા હોય તો ઓરા આવો. આઘે ઉભા ઉભા કાં પડકારા કરો ?"

પાંચ જણા ખોરડામાં ભરાઈ બેઠા હતા, પણ રાજનાં પાંચસો જણમાંથી કોઈની છાતી નહોતી કે પડખે આવે, છેટેથી જ બંદુકોનો તાશેરો થયો.

પણ બંદુકની ઝીંકે ખોરડું પડ્યું નહિ. બહારવટીઆએપણ સામો ગોળીએથી જવાબ વાળ્યો.

“એલા સળગાવો ખોરડું ? ” ગીસ્તમાં ગોઠવણ થવા લાગી.

બંદુકના ગજ સાથે દારૂની કોથળી ટીંગાડી કોથળીની સાથે લાંબી જામગરી બાંધી. જામગરી સળગાવીને ગજનો ઘા કર્યો. ખોરડા ઉપર પડતાં જ દારૂને દા લાગ્યો. ઘડીકમાં તો ખોરડાને મોટા મોટા ભડકાએ ઘેરી લીધું.

જયારે બહારવટીઓ ધુમાડે મુંઝાઈ ગયા, ત્યારે મુળુએ પોતાના ચારણ ભેરૂને સાદ દીધો : “નાગસી ભા ! તું ચારણ છે. માટે તું મારૂં માથુ ઉતારી લે. મારૂં મોત ગીસ્તને હાથે બગડવા મ દે. મારૂં માથુ વાઢીને ફોજ લઈ જાશે અને મલકને દેખાડશે, એથી તો ભલું કે તુ દેવીપૂતર જ વાઢી લે.”

ચારણ ધ્રૂજી ઉઠ્યો. મુળુભાનું માથું વાઢવાનું જોર એની છાતીમાં નહોતું . દડ ! દડ ! દડ ! ચારણનાં નેત્રોમાંથી નીર દડી પડ્યાં.


been chanted as the storming party carne up and from its spirit, might have been sung on "the banks of the proud Hurotaa:-
“Hear the brothers Manik aay,
"Fame or death be ours to-day,
“Captives we ahall never be,
"Death may find, but find us free.