આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૧૬)


તેને પૂછાવીએ નહિ?

(ઘરનું ભૂત અથવા બહારનું ભૂત પીડા કરતું હોય)

પ્રેમકોર : એક દહાડો શાસ્ત્રી પાઠ બેસાર્યો હતો, તે અમારી કાકીજી અવગતીયાં થયા છે, તે નવલવહુના શરીરમાં આવીને ધુણ્યાં હતાં, ને કહ્યું, કે મારો ગોખલો ઘરમાં કરીને મને બેસારો, તે બેસાર્યો છે, રોજ ધૂપ દીવો કરીયે છીયે, પણ આંખ્યોએ તો કાંઈ ફેર પડતો નથી. (એટલી વાત થઈ ત્યાં પાનાચંદ ઘોડીયામાં સુતો હતો, તે રોવા લાગ્યો)
નવલ : ઓ અંબા, ઉઠ ઘુમણી ઘાલ્ય, ભાઈ જાગ્યો.
અંબા : (ઊઠી ઘુમણી ઘાલવા ગઈ, પણ પાનાચંદ છાનો રહ્યો નહીં, એટલે બોલી કે) આ તો નથી ઊંઘી જતો હું શું કરૂં?
પ્રેમકોર : હાલરડાં ગાતી જા ને હીંચોળતી જા, એટલે ઊંઘી જશે.

અંબા હાલરડાં ગાય છે.

હાલોને વાલો, ભાઈને ઘુમણીયો ઘાલો;
ભાઈ મારો અટારો, ઘીને ખીચડી ચટાડો;
ભાઈ મારો હેવૈયો, ભાઈને ભાવે શેવૈયો;
શેવ પડી છે શેરીમાં, ભઈ રમે છે દેરીમાં;
દેરીયે દેરીયે દીવા કરૂં, ભાઈ મારાનો વિવા કરૂં;
ભાઈ મારો છે વણઝારો, શેરસોનેથી શણગારો;
ભાઈને કોઈયે દીઠો, ફુલવાડીમાં પેઠો;
ફુલની વાડીયો વેડાવો, ભાઈને ઘેર તેડાવો;
ભાઈ મારો છે ડાહ્યો, પાટલે બેશી નાહ્યો.