આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૧૯)
| જ વાત નહિ. | |
| હરકોર : | અરર, એમ કરીએ નહિ; બાઈ એ તો ફૂલ કહેવાય; એનાં તો ઘણાં રખોપાં કરવાં જોઇયે. છોકરાં ઉછરેવાં તો મુશ્કેલ છે. અને વળી છાણા ઉપર છાણું ભાગીએ નહિ; દીવે દીવો કરીએ નહિ, આડી સળી રાખીએ; હાથો હાથ મીઠું લઇએ દઇએ નહિ; આતવારે કે મંગળવારે માથાબોળ ન્હાઈએ નહિ; અને પગે પગ ધોઈએ નહિ; કેમકે એ તો અપશુકન કહેવાય. |
| મંછી : | એક માદળીયું, ને વજરગોટા, ચીકાની કોટમાં રાખ્યા હોય, નહિ તો વાઘનો નખ મઢાવીને રાખ્યો હોય તો નજર લાગે નહિ. |
| હરકોર : | ઝાઝું છોકરાને બહાર ન લેઈ જવા દેઈએ, ને દેરે અપાસરે લેઈ જઈએ તો કાને મેશનું ટપકું કરીયે.
(કોઈ ગાલે પણ ટપકું કરે છે.) |
| મંછી : | લાવો લાવો હું તેડું, મને બહુ વહાલો લાગે છે. (પછી તેણે તેડ્યો; એટલે છોકરો તેના ખોળામાં હગ્યો.) |
| નવલ : | અરે અરે તમારી સાડી બગડી. |
| મંછી : | કાંઈ ફિકર નહિ, મારે શુકન થયા; હાઇ તારી વાણી ફળજો.
(મતલબ કે મારે પણ દીકરો આવજો ને આ રીતે લૂગડાં બગાડજો.) (નવલવહુએ છોકરાને લીધો, ને ચાકર ને કહે છે.) |
| નવલવહુ : | અલ્યા પાણી લાવ્ય, ભાઈને પખાળીએ. |
