આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૨૦)
| (ધોઈએ) | |
| ચાકર : | લાવું છું.
(પછી પાણી લાવ્યો, ચાકર રેડે છે, ને નવલવહુ ધુએ છે.) |
| નવલવહુ : | અરર, ટાઢું પાણી છે, ઊંનું પાણી નથી ? |
| ચાકર : | ઊંનું નથી. |
| નવલવહુ : | શા વાસ્તે ઊંનું નથી રાખતો ? રોજરોજ કહીએ છિયે, કે ઊંનું પાણી રાખજે, પણ રાખતો નથી. |
| ચાકર : | રાછ્યુંતું પણ ઠરી જ્યું. |
| નવલવહુ : | તો પીટ્યા, ઈનામણિયા હેઠે બે લાકડાં હમેશાં સળગતાં રાખીએ નહિ ? |
| ચાકર : | હવેથી રાછીશ. |
| નવલવહુ : | બળ્યું તારૂં રાખવું, રોજ કહેવું ને રોજ એનું એ છે. |
| પ્રેમકોર : | મંછીવહુ, ઊઠો એ સાડી કહાડી નાંખો, ને બીજી સાડી નવલવહુની પહેરો, તમારી સાડી ધોવરાવીને ઘેર પહોંચાડીશું. |
| મંછી : | કાંઈ બીજી સાડીનું કામ નથી. થોડોક છેડો બગડ્યો છે, તે ધોઈ નાંખી એટલે થયું. (પછી ધોઈ નાંખ્યો) પાછાં બેશીને વાતો કરે છે. |
| પ્રેમકોર : | તમારે શું શું ઘરાણું છે ? |
| મંછી : | સાંકળાં છે, કલ્લાં છે, પાટિયાં છે, ને હમણાં અમારે ઘેર વીવા હતા ત્યારે મેં રોઈને હઠ લીધો, ત્યારે બસેં રૂપિયાની એક જવમાળા કરાવી.
(ગરીબ અથવા તવંગર સ્ત્રી વીવાહની વખતે |
