આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૨૧)
| ઘણું કરીને ઘરાણાં લૂગડાં સારૂં ટંટો લઈ બેસે છે.) | |
| હરકોર : | નવલવહુને શું શું ઘરાણું છે ? |
| પ્રેમકોર : | એમને પણ મોરલ્યું છે તે છે, ને હમણાં વળી એક ચંદનહાર સારૂ છ મહિના થયાં લડાઈ કરતી હતી, તે કરાવ્યો છે. |
| મંછી : | જોઈએ કેવો ચંદનહાર છે? |
| નવલવહુ : | જુઓ આવો. |
| મંછી : | વાહ વાહ, બહુ સારો ઘાટા છે. કેટલા રૂપિઆનો થયો ? |
| પ્રેમકોર : | કેટલા રૂપિઆમાં તો આપણે શું સમજીએ? ભાયડા જાણે; પણ કાંઈક કહે છે કે તો ખરા કે રૂ. ૫૦૦નો થયો છે. |
| મંછી : | આજ વાત; હવે હું રાત્યે વાળુટાણે કહીશ કે આવો ચંદનહાર મારે વાસ્તે કરાવો. |
| નવલવહુ : | હા, ઠીક છે, મારા કાકાજીને રૂપિઆ ઘણાય છે, એક દહાડો, અબોલા લેશો એટલે જખમારીને કરાવશે.
(ધણીનો કાકો તે કાકોજી કહેવાય. અબોલા એટાલે બોલવું નહિ.) |
| હરકોર : | અરે અબોલાની શી વાત કહો છો; હમણાં પંદર દહાડા સુધી અબોલા રહ્યા હતા, તે ઘણી મુશ્કેલીથી એક સોનાની સાંકળી કરાવી આપી, ને અબોલા ભાગ્યા છે. |
| તારાચંદ : | મા. ચાલોને હવે આપણે ઘેર જઈયે. |
| મંછી : | હમણાં જઈયે છિયે. |
