આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૨૩)
પ્રેમલો, તારાચંદનો તારિયો, એ તીતે બોલાય છે. જ્યારે કોઈ ઉપસ્થનું નામ લે છે ત્યારે એમ કહેવાય છે કે એભૂંડું બોલે છે.) | |
તારાચંદ : | મને ગધાડીનો કહ્યો, ને વળી. |
મલુકચંદ : | મને મા સામી ભુંડાબોલી ગાળ દીધી. |
તારાચંદ : | તેં મને મા સામી ભૂંડાબોલી ગાળ દીધી કે? |
પ્રેમકોર : | (મલુકચંદને કહે છે) તારી મા તો એની ભાભી થાય, તે ભૂંડબોલી ગાળ એ તો દે, પણ એની મા તો તારે કાકીમા થાય, તેને તેં ભુંડાબોલી ગાળ દેવાય નહિ.
(દીયરનો તથા ભાણેજનો મશકરી કરવાનો તથા ગાળ દેવાનો , હસવા બોલવાનો ચાલ છે, પણ એ ચાલ ખરાબ છે.)}} |
મલુકચંદ : | એ મારી મા સામી ગાળ દેશે તો હું એની મા સામી ગાળ દેઈશ. |
મંછી : | લ્યો હવે તો ઊઠીશું. ઘેર વાટ જોતા હશે. |
પ્રેમકોર : | હમણાં જવાય છે. બેઠાં છો, શી ઉતાવળ છે ? તમે અહીંયા ક્યારે આવો છો ? |
હરકોર : | પેલા સામા ઘરમાં બેઠાં છે તે કોણ છે ? |
પ્રેમકોર : | એ અમારે બેન.
(સોક્યને બેન કહે છે.) |
નવલ : | તમારી સોક્ય ?
(ઘણું કરીને સોક્યની સાથે બોલવાનો વહેવાર ન હોય. કારણ કે લડાઈ હોય છે) |