આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૨૭)
| પ્રેમકોર : | ઊઠે છે, એટલી વારમાં શું આકળા થાય છે ? |
| હરકોર : | લ્યો હવેતો ઊઠીશું. અમારે પણ વાળુનું અસુર થાય છે. |
| પ્રેમકોર : | બેસોબેસો એ તો છોને કહેતા, કાંઈ અસુર થતું નથી. હજી તો ઘણીએ વેળા છે. |
| તારાચંદ : | ના, ના, માડી, હવે તો ઘેર ચાલો, મને નથી ગમતું. (એમ કહીને રોવા માંડ્યું.) |
| નવલવહુ : | હવે તો તારાચંદ રૂએ છે માટે જઈશું. |
| પ્રેમકોર : | ઓ ઝવેરચંદ. |
| ઝવેરચંદ : | શું કહો છો? |
| પ્રેમકોર : | તારા બાપને કહે કે માણકચંદના દીકરાના હાથમાં મીઠાઈ શેર આપવી છે, તે મગાવી આપો. |
| ઝવેરચંદ : | બાપા, મીઠાઈ શેર મગાવે છે. |
| શેઠ : | રહી રહીને અત્યારે કેમ કહ્યું ? જાજા, કંદોઈની દુકાનેથી મગાવી આપ.
(ઝવેરચંદે મીઠાઈ લાવીને પોતાની માને આપી.) |
| પ્રેમકોર : | લે તારાચંદ. |
| મંછીવહુ : | ના ના, મીઠાઈની શી જરૂર છે ? |
| પ્રેમકોર : | એમ તો હોય ? તારાચંદ અહિયાં ક્યારે આવે છે. |
| નવલવહુ : | હરકોર બા, હવેલીમાં ચિત્ર જોઈશું કે નહિ. |
| હરકોર : | હવે અત્યારે ચિત્ર જોવા ક્યાં રહીયે ? રાત્ય પડવા આવી છે.
(બાઈડીઓ વાતો કરવા બેસે ત્યારે જે કામે આવ્યાં હોય તે કામ ભૂલી જાય.) |
