આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૨૮)
પ્રેમકોર : ચિત્ર જોવાનું હોય, ત્યારે તો વેળા છતાં આવવું હતું.
નવલવહુ : લ્યો ચાલો હવે, વળી કોઈ દહાડો આવીશું.
હરકોર : પ્રેમકોરબાઈ, બેસો હવે અમે જઈશું.
પ્રેમકોર : ચાલો તો ખરાં, અમારી ખડકી સુધી તો આવીએ. (ખડકી સુધી ગયા.)
પ્રેમકોર : હરકોરબાઈ, માણેકચંદ શેઠને મારી આશીશ કહેજો.
હરકોર : હો, કહીશું.
મંછી : બેસો.

(ચૌટા વિગેરે રસ્તામાં ચાલતાં બાઈડિયો જુદી પડે ત્યારે એક બીજીને બેસો એમ કહેવાનો ચાલ છે.)

પ્રેમકોર : તમે આવજો.
મંછી : હો, આવીશું, તમે આવજો.
હરકોર : આવજો, બેસો.
શેઠ : આટલી બધી શી વાતો કરી ?
પ્રેમકોર : આવ્યાં હોય, તેને ઉઠાડી મુકિયે કે શું?
માણકચંદ : ચીતર જોઈ આવ્યાં કે?
મંછી : શું ચીતર જુએ, ત્યાં જઈને બેઠાં, ત્યાં તો સાંજ પડી ગઈ.
માણકચંદ : વાતો કરવા બેઠાં હશો, તે બાઈડિયોની વાતનો શે પાર આવે ?