આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૩૨)
છે, તે મારે એનું સ્નાન આવે.

(કોઈ સગો ગુજરી ગયો હોય એવું સાંભળવાથી અભડાય છે.)

પટેલ : અરે રામ, રામ, મને શી ખબર કે તમારે કાકો થતો હશે ? હવે તો તમે અભડાયાં.
પ્રેમકોર : ઓ ઝવેરચંદ, તમારે પણ સ્નાન કરવું પડશે.
ઝવેરચંદ : કોણ મરી ગયું ?
પ્રેમકોર : લૂગડાં ઉતારો એટલે કહું.

(જ્યારે કોઈને ગુજરી ગયાનું કહેવું હોય, ત્યારે પ્રથમ લૂગડાં ઉતરાવીને કહે છે, કારણ કે તે લૂગડાં ધોવાં ન પડે.)

ઝવેરવંદ : મારા બાપ તરફનું છે કે તમારી તરફનું છે ?

(મતલબ કે બાપના સગાનું છે કે માના પીયરના સગાનું છે.)

પ્રેમકોર : મારા પીયરની તરફનું છે.
ઝવેરચંદ : કોઈ ઘરડું બુઢું છે, બાળતાલનું છે, કે જુવાન મરી ગયું છે ?

(ઘરડાનું તથા બાળતાલનું મરણ ઝાઝી દીલગીરીનું ન હોય.)

પ્રેમકોર : છે તો ઘરડાબુઢાનું.
ઝવેરચંદ : કાણ માંડવી પડે એવું છે કે ?

(નજીકનું સગું હોય તો કાણ માંડવી પડે. કાણ એટલે સ‌ઉ સગાંવહાલાં ભેળાં થઈને રોતાં