આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
(૪૧)
| પ્રેમકોર : | મુવા પીટા, ભુંડું બોલશે, હવે ચાલો આપણે ઘરમાં બેશીએ.
(પછી ઘરમાં જઈ બેઠાં.) |
| મંછી : | પીટ્યા કોળી નાળીને કાંઈ લાજ નહીં. પોતાની બહેન દીકરી ઊભી હોય, ને ગમે તેમ બોલે. |
| પ્રેમકોર : | અરે એ તો લડાઈ થાય, ત્યારે કોળીની બાઈડીઓ, પણ બેફાટ ભુંડું બોલે.
(હીરાચંદ શેઠ બારીએ આવીને પેલા કોળીઓને કહે છે.) |
| હીરાચંદ : | અલ્યા, રાંડે જણાયો, અહિંયાં શું એલફેલ બોલો છો ? કાંઈ વિચાર રાખો છો કે નહીં. કે આતે વસ્તી છે કે ઉજડ ? |
| ધણી : | જુવો શેઠ સાહેબ, આ છીનાળનો મારી બાઈડી સાથે લડે છે. |
| મરદ : | જુવો જુવો મને ગાળ દે છે. |
| શેઠ : | અલ્યા કોઈ સીપાઈ છે કે ? આ કૂતરીનાઓને અહિંયાંથી કહાડી મુકો.
(પછી સીપાઈએ કહાડી મેલ્યા.) |
પ્રકરણ ચોથું
| મંછી : | આ નવલવહુના પગમાં કલ્લાં કેટલાં રૂપૈયાનાં છે. |
| પ્રેમકોર : | સો રૂપૈયાનાં, પોલાં છે. |
| મંછી : | સો તે કેટલા, હશે ? |
| પ્રેમકોર : | પાંચ વીસો એટલે સો કહેવાય. |
