જ પૈસાની વ્યવસ્થા સોંપી દો... અમને નણંદભોજાઈને !' સરલાએ અર્ધી વાક્યાવલિ બાળકોને સંભળાવી અને અર્ધી પોતાના પતિને !
કિશોરની પાસે અત્યારે એકાક્ષરી જવાબો જ હોય એમ લાગ્યું. એ શબ્દકંજૂસે માત્ર એટલું જ કહ્યું :
'હં.'
'પણ છે ક્યાં તારાબહેન ?' સરલાએ બાળકો સામે પ્રશ્ન કર્યો.
‘દર્શનભાઈ પાસે કોઈ ચોપડી લઈ શીખવા ગયાં છે.' શોભાએ માહિતી આપી. યૌવનમાં પ્રવેશ પામી રહેલી તારાના હલનચલનની માહિતી એની નાનકડી ભત્રીજી શોભા ઠીક ઠીક રાખતી હતી !
શોભાનું આ કથન સાંભળી સરલાએ પતિ કિશોર સામે અને કિશોરે પત્ની સરલા સામે નજર નાખી. બન્નેની દ્રષ્ટિ અરસપરસ કાંઈ કહેતી હોય એમ બન્નેને લાગ્યું. યૌવનને સ્પર્શી રહેતી તારા પડોશમાં જ - પાસેની જ ઓરડીમાં - નિવાસ કરતા એક યુવક દર્શનની પાસે ગઈ હતી ! દર્શન એકલો જ પોતાની ઓરડીમાં રહેતો હતો... અને ભણતી છોકરીઓને હમણાં જ ભણી ચૂકેલા છોકરાઓ પાસે શિક્ષણ લેવું પણ ઠીક ઠીક ગમે છે ! પરંતુ એ શિક્ષણ અનેક અજાણ્યા પ્રદેશોમાં યુવક-યુવતીઓને લઈ જાય છે એની ખબર કિશોર અને સરલા બન્નેને હતી. કદાચ એ બન્ને – સરલા અને કિશોર – પણ એ જ ઢબે ભેગાં મળ્યાં હશે ! આમ ભેગાં મળેલાં સ્ત્રીપુરુષોને પણ પોતાનાથી ઓછી ઉમરના યુવક-યુવતીઓ ભેગાં મળે એમાં જોખમ લાગ્યા કરે છે – સઘળા જ સ્ત્રીપુરુષ એ જોખમ ખેડે છે જ, એ જાણ્યા છતાં !
'જાઓ, જાઓ ! જલદી તારા બહેનને બોલાવી લાવો.' સરલાએ કહ્યું. અને બાળકો પોતાની ઓરડીમાંથી દોડતાં દોડતાં જોડેની ઓરડી ભણી ચાલ્યાં ગયાં !
