આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
દીકરાની મા
"માડી, હું બહાર જાઉં છું. મોડું થાય તો ચિંતા ન કરતી.”
“એ હો માડી.”
વિધવા મજુરણ વિચારમાં પડી જતી: કારખાનેથી થાક્યો પાક્યો આવેલ દીકરો પાછો ક્યાં જતો હશે ?
કોઈ છોકરીઓની સોબતમાં તે નહિ પડ્યો હોય ?
પણ એમાં તો પૈસા બેસે. મારો દીકરો તો પગારની પાઈ યે પાઈ મને આપે છે.
ત્યારે ક્યાં જતો હશે ? એના હૈયાની અંદર શું ઘોળાઈ રહ્યું છે ? હમણાં હમણાં એ બહુ ઓછું કાં બોલે ?
“બચ્ચા ! ઝાંખે દીવે શું વાંચ્યા કરછ ? આખો દા’ડો સંચાએ તોડેલાં હાડચામ અત્યારે ય વિસામો ન માગે માડી ?”
