આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
તારાં પાતકને સંભાર, મોરી મા
રે હિન્દ મોરી મા !
પોતાના પાપભારે પોતે તું ચોપાણી —
એવી કાળજૂની જુલમકમાણી હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
પરને પટકીને નીચાં, ઊંચી તું કે'વાણી !
આખર અંગે અંગે આપેથી છેદાણી હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
તારે મંદિરિયે આજ કોનાં ચાલે શાસન?
જો જો દેવ કે અસુરનાં એ આસન, હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
આભમંડળ લગ એનાં શિખર ખેંચાણાં :
એના પાયામાં તુજ છોરુડાં ઓરાણાં, મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
પાયા હેઠળથી આજે હાહાકાર જાગે !
ભૂખી ધરતી નવલા ભોગ ભરી માગે, હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
તારો ધુરીધર આજે સમાધ ગળાવે !
તારા ઈશ્વરને આહુતિ એવી ભાવે, હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
તારા દેવળના ઘોર ઘુમ્મટ ઊંચા તૂટે :
જેને છૂંદ્યાં'તાં તે જાગી તુજને લૂંટે, હો મા !
રે હિન્દ મોરી મા !
૭૪
