ભૂલી પંથ ભમું દિનરાત
કેશવ હ. શેઠ



ભૂલી પંથ ભમું દિનરાત


ભૂલી પંથ ભમું દિનરાત રે,
કોઇ સંત! બતાવો જી વાટ.

ઊગે સૂરજ વળી આથમે એવી ન્હોતી મારી મૂળ ભોમ;
જ્યોતિ અખંડ ઝગે જહીં જેનાં તેજ ઢળે વીંધી વ્યોમ :
                  કોઇ સંત બતાવો એ વાટ : ભૂલી…

સંસારને ઊને વાયરે થાયે ઘરઘરના દીપ ગૂલ :
જીવન એવાં અહીંનાં વ્હેંતિયાં, મારે મુલક અમરોનાં કુળ :
                  કોઇ સંત બતાવો એ વાટ: ભૂલી…

ઉષાને અધરે ખીલતો ને સંધ્યાને કાંઠે વિલાય, :
એવા રે સ્નેહને સોણલે મારું જીવતર ઝોલાં ખાય :
                  કોઇ સંત બતાવો દિવ્યવાટ : ભૂલી…

પગલેપગલે પાવક પ્રજળે; ને આંખે ઠર્યો અંધકાર;
પામર દેહની પીઠ રહી વહી ભવરણકેરો ભાર:
                  હવે સંત! દોરો સુરવાટ : ભૂલી…