માનસ સર
મણિશંકર રત્નજી ભટ્ટ-'કાન્ત'




માનસ સર

અંતર ઊછળ્યું હો! સહસા ધૈર્ય ગળ્યું હો!

ક્ષોભ થયો વૃત્તિમાં અતિશય, તરંગ જબ્બર ચાલે:
માનસસર મારું ડોળાયું, ખૂબ ચલિત જલ હાલે:
સ્થાનક ન મળ્યું હો! સહસા∘

હાય! વધે જલ, અલ્પ દીસે સ્થલ, છેવટે રે! શું થાશે?
નાજુક પાળ, પ્રચંડ ભરાવો: હા! શી રીતે સમાશે?
જલબલ ન ચળ્યું હો! સહસા∘

આવે ઉગ્ર ઉછાળા ઉપર, તોફાન ખરું જામે:
નાનું સર, દેખાવ ભયાનક! શાથી સદ્ય વિરામે?
પાછું ન વળ્યું હો! સહસા∘

રંગ ગયો બદલાઈ, ખરેખર નિર્મલતા પણ ઊડી!
જલસેના ઊભરાવા માંડી, પાળો પણ ગઈ બૂડી:
સ્થલ સાથ ભળ્યું હો! સહસા∘

ઉપર થઈ ઢોળાય બધેથી મસ્ત ધોધવા દોડે:
જંગ બરાબર થાતાં નિર્બલ પરિસીમાને તોડે:
આખર ન કળ્યું હો! સહસા∘

🙝