રાષ્ટ્રિકા/વંટોળિયો ને વેરાગણ
| ← બ્રીટનને | રાષ્ટ્રિકા વંટોળિયો ને વેરાગણ અરદેશર ખબરદાર |
સાવધાન ! → |
વંટોળિયો ને વેરાગણ
• રાગ માઢ[૧] •
ફું ફું વાતા વાયરા ને આભે ઊડતી ધૂળ :
આવ રે વંટોળિયા ! તારે પગલે પગલે શૂળ !
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.—
એવડી ધૂળ ક્યાં ફૂંકશો ? મારી મોટી દેશળ ભોમ;—
વાહ રે વેરાગણ વહાલુડી ! તારું ભરી દઉં આખું વ્યોમ !
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.— ૧
ગાજરવરણી રાતુડી આંખે છુપલાં વરસે ઝેર ;
જ્વાળા ફૂંકી વરસાવજો ભલે ચોગમ કાળો કહેર !
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.— ૨
આજ સમરની વાતડી, મારે છૂંદવાં લાખો શીર ;--
કાળા વેરાનમાં રાજ પછી શું કરશે ધૂળિયા ફકીર ?
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.— ૩
ઘૂમઘૂમ કરતાં ઘેલડાં ને અંતર બળતી આગ ;
વાજો વંટોળિયા ! મનગમ્યું, બની કાળછંછેડ્યા નાગ !
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.— ૪
એક તો કરણીનાં કૂટણાં, ને બીજા ઠગારા સૂર ;
ત્રીજાં ત્રિખંડે મચાવવાં મારાં કર્મ અક્ષત્રી ક્રૂર !
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.— ૫
શૂરા જગાડિયા જોધવા, ને પૂરા જગાડિયા લોક ;
ઘૂમી ઘૂમીને વંટોળિયા ! તું તો આખર બનશે ફોક !
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.— ૬
આભે ઊડતી ધૂળ આ તારી તો સ્નેહ સમા મુજ મેહ :
ગર્વ નિભે નહીં આટલો : હવે ભૂલી જજે તુજ છેહ !
ફૂં ફૂં વાતા વાયરા.— ૭
- ↑ "રાસચંદ્રિકા"માંના "મઘમઘ કરતો મોગરો ને થાળી જેવડાં ફૂલ" એ રાસનું આ પ્રતિકાવ્ય છે.