← ભાગ્યના પાર રાસચંદ્રિકા
પ્રારબ્ધ
અરદેશર ખબરદાર
શું બોલું →
. તને રાજા બોલાવે ભીલડી .




પ્રારબ્ધ

♦ તને રાજા બોલાવે ભીલડી. ♦


ભર્યાં ભર્યાં સરોવર હીલકે,
તોય ગાય તરસડી જાય, રે મારા વહાલમા !
એને કોઠે પડ્યા છે કાંટલા,
ત્યાં તે પગલાં કેમ મુકાય ? રે મારા વહાલમા !
ભર્યાં ભર્યાં સરોવર હીલકે.

ઝાલે ઝુમ્મર તરણાં ઝૂલતાં,
તોય હરણાં ભૂખ્યાં જાય, રે મારા વહાલમા !
એની વાટે વિચર્યો કેસરી,
ત્યાં તે મુખડાં કેમ મંડાય ? રે મારા વહાલમા !
ભર્યાં ભર્યાં સરોવર હીલકે.

ભરી છાબ સોનેરી ફૂલડે,
તોય માલણ ઠાલી જાય, રે મારા વહાલમા !
એને વિષધર વીંટી છે પડ્યો,
તેમાં હાથ જ ક્યમ નંખાય ? રે મારા વહાલમા !
ભર્યાં ભર્યાં સરોવર હીલકે


રૂપે ગુણે છે રસિયો રાજતો,
તોય રસિયણ રડતી જાય, રે મારા વહાલમા !
આડાં પડ્યાં પ્રારબ્ધ કંઇ જન્મનાં,
તેનાં કોટડાં કેમ વીંધાય ? રે મારા વહાલમા !
ભર્યાં ભર્યાં સરોવર હીલકે

નેહે નયણાં રસરસ નીતરે,
તોય જુગજુગ સૂના જાય, રે મારા વહાલમા !
એની આશાનું પિંજર તૂટતું,
એનો આત્મા ઊડું ઊડું થાય, રે મારા વહાલમા !
ભર્યાં ભર્યાં સરોવર હીલકે