વહાલાને જોતાંયે મહારી
| વહાલાને જોતાંયે મહારી નરસિંહ મહેતા |
વહાલાને જોતાંયે મહારી, ભૂખલડી ભાંગી;
ઘરમાં રહીને શું રે કરૂં માહારી, આંખલડી લાગી. વહાલાને–ટેક
શામળી સુરતે મન, મોહીને લીધું;
કાંઈક શામળિયે વહાલે, કામણ કીધું. વહાલાને.
સંસારીનું સુખ હું તો, તજીને બેઠી;
મધુરી મૂરતી મારે, પાંજરીએ પેઠી. વહાલાને
સોનાની સાંકળીએ મુને, બાંધી રે તાણી;
મનડાની વાતો રે પેલે, મોહનિયે જાણી. વહાલાને.
તુજ મુજ વચ્ચે વહાલા, અંતર નથી;
નરસૈયાચા સ્વામીની લોકે, કથની કથી. વહાલાને.