શાં શાં રૂપ વખાણું, સંતો રે...

સોઈ સાધુ સુરમા
ભાણસાહેબ



અખો


શાં શાં રૂપ વખાણું, સંતો રે...

શાં શાં રૂપ વખાણું,, સંતો રે શાં શાં રૂપ વખાણું?
ચાંદાને સૂરજ વિના, મારે વાયું છે વહાણું . --સંતો.

નેજા રોપ્યા નિકજ ધામમાં વાજાં અનહદ વાજે;
ત્યાંહરિજન બેઠા અમૃત પીએ, માથે છત્ર વિરાજે.--સંતો.

નૂરતસૂરતની શેરીએ, અનભે ઘર જોયું,
ઝલમલ જ્યોતે અપાર છે, ત્યાં મુજ મન મોહ્યું. --સંતો.

વિના રે વાદળ,વિના વીજળી, જળસાગર ભરિયું.
ત્યાં હંસરાજા ક્રીડા કરે, ચા^ચે મોતીડું ધરિયું. --સંતો.

માનસરોવર ઝીલતાં, તું તો તારું તપાસે;
તેને તીરે વસે નાગણી, જાળવજે નહિ તો ખાશે. --સંતો.

ઝગમગ જ્યોત અપાર છે, શૂન્યમં ધૂન લાગી;
અખો આનન્દશું ત્યાં મળ્યો, ભવ ભ્રમણા ભાંગી. --સંતો.