કલાપીનો કેકારવ/સુખમય અજ્ઞાન
| ← પ્રીતિની રીતિ | કલાપીનો કેકારવ સુખમય અજ્ઞાન કલાપી |
છેલ્લી સલામ → |
| અંગ્રેજી કવિ કીટ્સના કાવ્ય "The Happy Insensibility" નો મુક્તાનુવાદ. |
૪-સુખમય અજ્ઞાન*[૧]
શિખરિણી
મહા સુખી સુખી પરમ સુખિયું તું તરુ, અરે!
શિયાળાની રાત્રિ યદપિ તુજને ખેરતી રહે!
ન શાખા ત્હારીને પૂરવ સુખનું ભાન કંઈ રે!
વસંતે ખીલેલી દુઃખદ સ્થિતિમાં આજ પડી છે.
ભલેને વાતો ઉત્તર પવન સુસ્વાટ કરતો,
ભલેને હીમોનો સિતમગર વર્ષાદ પડતો;
અરે! તોએ વૃક્ષો! મધુ સમયમાં ખૂબ ખીલશો,
પ્રભુનાં વ્હાલાં તો પરમ સુખી છો એમ ગણજો.
વળી સુખી સુખી ભમતી વિરહિણી ય સરિતા,
દિસે તું આનંદી ગરમી શરદીમાં સમ સદા;
મહા કાળી રાત્રિ સરવ ગમ સંહાર કરતી;
તદાપિ ખોયેલી ઝળહળિત કાંતિ ન સ્મરતી.
અહો! બેઠી છે શું બચૂમય આચ્છાદન ધરી,
સુખી હોજે બાપુ નજર મમ ત્હારા પર ઠરી,
મનુષ્યોને તો આ પરમ સુખ માગ્યું નહીં મળે,
ઘણાંઓ પીડાએ જરિક જ દશા અંતર થયે.
૧૮૯૩
- ↑ અંગ્રેજી કવિ કીટ્સના કાવ્ય "The Happy Insensibility" નો મુક્તાનુવાદ.