ન્હાના ન્હાના રાસ - ભાગ ૩/દેવ મ્હેં તો દીઠા
| ← દૂધમાં સાકર | ન્હાના ન્હાના રાસ - ભાગ ૩ દેવ મ્હેં તો દીઠા ન્હાનાલાલ કવિ |
દેવોની કે દાનવની? → |
વીણું વીણું ને વેરાય છે, દેવ મ્હેં તો દીઠા;
હસવે છલકાય મ્હારી છાબ,
દેવ મ્હેં તો દીઠા,
ફૂલડાંની ક્યારીએ ઉભી હતી, દેવ મ્હેં તો દીઠા;
ફૂલડે ઉભરાય મ્હારી છાબ,
દેવ મ્હેં તો દીઠા.
વીણી સંસારની વાડીઓ, દેવ મ્હેં તો દીઠા;
શણગારી મ્હેં તો દેહછાબ,
દેવ મ્હેં તો દીઠા,
ફૂલડાંના છોડ સમા આવતા, દેવ મ્હેં તો દીઠા;
નિરખી રસજ્યોત રૂપછાબ,
દેવ મ્હેં તો દીઠા.
મ્હેકયાં મન્દિર, મ્હેકી વાડીઓ,દેવ મ્હેં તો દીઠા;
મ્હેકે એ રૂપ? કે મુજ છાબ ?
દેવ મ્હેં તો દીઠા.
પૂજીશ પ્રેમે પ્રાણ પાથરી, દેવ મ્હેં તો દીઠા;
પૂજીશ આયુષ્યને છાબ,
દેવ મ્હેં તો દીઠા.
♣