આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
| દુર્ગેશ : | જુઓ ! આ વિમાન જેવું તો કાંઈ દેખાય છે.
[પોતાના હાથમાંનો કગાળનો ડૂચો બતાવે છે.] |
| જગદીપ : | એ ક્યાંથી જડ્યો ? |
| દુર્ગેશ : | ગાયની પાસે ઊભા રહી એને ખવડાવતાં બારીક નજરે જોતાં એને ગળે બાંધેલી કોડીઓમંથી વચલી મોટી કોડીમાં કાંઈ જણાયું. તે મેં હળવે રહી ખેંચી લીધું. હું રબારીને મારું ઓઠું કરીને જ ઊભો હતો, એટલે એને દેખાયું નહિ. હવે જુઓ, એ કાગળમાં કાંઈ સત્ત્વ છે? |
| જગદીપ : | (કગળ ઉઘાડે છે.) કાંઈ કવિતા લખેલી છે. (વાંચે છે.)
(ઉપજાતિ) એકાન્તવાસી ઋજુ બાલિકાને, |
| દુર્ગેશ : | મેં કલ્પી હતી તે જ સ્થિતિ છે. મારી પાસે આ લેખન-સામગ્રી છે તે વડે એનો ઉત્તર લખો. |
| જગદીપ : | એનો ઉત્તર એ જ કાગળની બીજી બાજુએ લખું છું કે,
એ સ્રોત છે હ્રદયના રસપુણ્ય કેરો, [કાગળ પર લખે છે.] |
| દુર્ગેશ : | એ કાગળ હવે સાંજ સુધીમાં પાછો એ ગાયને ગળે એ જ કોડીમાં નાખી દેજો. હવે તો, ગાય પર હાથ ફેરવવાને બહાને પણ ગાય પાસે જઈ શકશો. કાલે પ્રત્યુત્તર મળ્યા વિના નહિ રહે. |
૧૨૪
રાઈનો પર્વત
