બીરબલ વિનોદ/એકાદશી વ્રત
| ← અજબ મસ્ખરી | બીરબલ વિનોદ એકાદશી વ્રત બદ્રનિઝામી–રાહતી |
ઓર ક્યા? → |
વાર્તા ૧૨૧.
એકાદશી વ્રત.
એક દિવસ એકાદશીનું વ્રત હતું. બીરબલે બાદશાહને કહેવડાવી મોકલ્યું કે “આજે હું દર્બારમાં નહીં આવું.”
બીજે દિવસે જ્યારે બીરબલ દરબારમાં આવ્યો, ત્યારે બાદશાહે પૂછ્યું “બીરબલ ! કાલે શું કામ હતું?”
બીરબલ—“પૃથ્વિનાથ ! કાલે એકાદશી વ્રત હતું.”
બાદશાહ— “(હસીને) એકાદશી શું ચીજ છે?”
બીરબલ કાંઈ ઉત્તર આપે તે પહેલાં તો અક્કલના ખાં દરબારી બોલી ઉઠ્યા “હુઝૂર ! ઈરાનના શાહની બેગમનું એ નામ છે.”
બીરબલ તરતજ બોલી ઉઠ્યો “જી હા, હઝૂર! એ વાત ખરી છે, પણ તેને હીંદુઓજ રાખે છે.”
આ જવાબ સાંભળી બાદશાહ ચુપ થઈ ગયો, અને પેલો દરબારી તે લજ્જિત થઈને માથું નીચું ઘાલી બેસી જ ગયો.
