રાષ્ટ્રિકા/સ્વામી શ્રદ્ધાનંદ

← એ ગાંધી સંતસુજાણ રાષ્ટ્રિકા
સ્વામી શ્રદ્ધાનંદ
અરદેશર ખબરદાર
સ્વ. જાલભાઈ દો. ભરડાના પુણ્યસ્મરણને →
દુખમાં શૂરા રે ઓ ગુજરાતી વીરા !



સ્વામી શ્રદ્ધાનંદ


દુખમાં શૂરા રે ઓ ગુજરાતી વીરા !


અમર તું મરણે રે ધન્ય શ્રદ્ધાનંદ સ્વામી !
ધર્મને કાજે રે પ્રાણ દીધા તેં નામી ! —

ભડભડ ભડકા ઊડે ગગનમાં, ભારત ભડકી ઊઠે:
વીરા ! તારા વીર હ્રદયથી રુધિરફુવારા ફૂટે !
અમર તું મરણે રે. ૧

એકદિલીને આંગણ ઊભો અડગ મિનારા જેવો;
એ જ દિલ્લીનો પાયો ચણાવ્યો નિજ રુધિરે તેં કેવો !
અમર તું મરણે રે. ૨

જીવન જીવી જાણ્યું પરાર્થે, મરી જાણ્યું પણ તેવું :
ધર્મ ધજા ફરકાવી, વીરા ! તેં દેશનું દીધું દેવું !
અમર તું મરણે રે. ૩

ક્યાં માનવની ભસ્મદેવડી ? ક્યાં સિંહાસન હરિનું ?
પણ એ અંતર સહજ વટાવે તુજ બલિદાન આખરીનું !
અમર તું મરણે રે. ૪


આર્યભૂમિના આર્ય હો સાચા ! કાર્ય દીપે તુજ ગરવાં :
જગને જીવન દેવા શું લાગ્યાં જીવ્યાથી મીઠાં મરવા ?
અમર તું મરણે રે. ૫

તુજ શોણિતના બિંદુ બિંદુએ ઊઠશે વીર હજારો :
એક એક તુજ પ્રાણ ઝઝળતો ધગધગતો અંગારો !
અમર તું મરણે રે. ૬

તારી ચિતાના ભડભડ બળતાં ભારત સર્વ ઉજાળો !
દ્વેષ, કુસંપ ને કાયરતા સૌ એ જ ચિતામાં બાળો !
અમર તું મરણે રે. ૭

તારક તૂટો, રવિશશી ફૂટો, વિશ્વપ્રબંધ વછૂટો !
ધર્મ ને સત્યની શ્રદ્ધા ન ખૂટો, વીરનું પણ ના તૂટો !
અમર તું મરણે રે. ૮

તારા આ મૃત્યુના મૂક સંદેશા ઘરઘર ભારત ઝીલો !
વીરા ! તારી પુણ્ય કથા એ યુગયુગ શૌર્ય ખીલો !
અમર તું મરણે રે. ૯

અમર તું મરણે રે ધન્ય શ્રદ્ધાનંદ સ્વામી !
તુજ પુણ્ય સ્મરણે રે શીશ રહો અમ નામી !