વેણીનાં ફૂલ
ઝવેરચંદ મેઘાણી
1928
જાણવા જેવા શબ્દો
અનહદ :(હદ વિનાનું) આકાશ
| અસળ : નહિ સળેલું, સારૂં (અનાજ)
| અંકાશી : (આકાશી) અતિ ઉંચો
| આંગડી : અંગરખું
| આંધી : (અંધી) વંટોળિયો
| ઓરણાં : અનાજની વાવણી કરવાનું હળ
| કાંટ્ય : ઝાડી
| કાંકણી : કંકણ
| કૂંખ : ગર્ભ : પેટ
| કોળાંબડો : ઝાડની નમેલી ડાળીઓ, જેના ઉપર બાળકો ‘ઓળ કોળાંબડો’ રમે છે.
| .
| .
| .
|
|
ખાંભી :પાળીઓ
| ગડ્યાં : વગડ્યાં
| ગભરૂડી : ગરીબ, પોચી
| ગા–ગોઝારો : ગાયને મારનારો
| ગુલેનાર : એ નામનાં ફુલો
| ગેબ : આકાશ
| ગોકળી : ગોવાળ
| ગોહર : ગહ્વર : ગુફા
| ગોબો : છેડા ઉપર ગાંઠવાળી લાકડી
| ગોંદરો : ગામને પાદર ગાયોને ઉભા રહેવાની જગ્યા
| ઘમસાણ : લડાઇ
| ઘોળવું : (પશુઓને) સીમમાં હાંકી જવા
| ઘોલકી : રમત માટે બાંધેલાં ઘર
|
|
ચબૂતરો : પક્ષીઓને ચણ નાખવાનું ગામ વચ્ચેનું સ્થળ. ઓટો અથવા છત્રી પણ કહેવાય છે.
| ચાકળા ચાંદરવા : ઘરની ભીંત પર હીર મોતી ના ભરેલા પડદા
| ચૂલ : ચોટલો
| જૂની પાની : જૂની
| જૂવાળ : ભરતી
| ટોડલો : બારણાની ઉપર બન્ને બાજુનાં બહાર રહેતાં લાકડાં
| ટોયા : ખેતરમાંથી પંખી ઉડાડનાર
| ટોયલું : ટબૂડી, લોટી
| ડાઘુ : શબની સાથે સ્મશાને જનારાઓ
| ડોલર ફીણ : ડોલર ફુલ જેવાં શ્વેત ફીણ
| ડાયરા : ગામડાંનાં લોકોની મંડળી
| ઢેલડદે : ઢેલ્ય
| .
| .
| .
| .
| .
|
|
તાંસળી : કાંસાનો વાટકો
| થોભ : ટેકો
| દખણાદું : દક્ષિણ દિશાનું
| ધોરી : બળદ
| નેવલે : નેવાં ઉપર
| નખતર : નક્ષત્ર
| નાવલી : એ નામની નદી છે
| પતાળ : પાતાળ
| પ્રવાલ : પરવાળાં
| પનીઆરી : પાણી ભરતી સ્ત્રી
| પેટાળ : ખીણ
| બડકંદાજ : બંદૂક વાળા
| ભતવારી : ખેતરે ભાત લઇ જનારી સ્ત્રી
| ભેર : મદદ
| ભેંકાર : ભયંકર
| મરજીવા : દરિયામાંથી મોતી કાઢનારા
| મહીયારી : ગોવાલણ
| માઝમ રાત : મધ્ય રાત્રિ
| મેઘલ : વાદળાનું
| મોલાત્યું : મહેલો
| માટી : મરદ
|
|
રેળાય : ચોળાય
| લાખેણી : કિંમતી
| લોટ : મોજાં
| વીંચવું : મીંચવું : બીડવું
| વાંભડી : ગાય ભેંસને બોલવવાનો ગોવાળોનો અવાજ
| વેકરો : વેકુરી
| વેળુ : વેકુરી
| .
|
|
વ્રેહમંડ : બ્રહ્માંડ
| હાથેળી : હથેળી
| હીંહોરા : ગાયની બૂમો
| હાલાં : હાલરડાં
| સરવર : સરોવર
| શિવરાજ : શિવાજી મહરાજ
| શ્રીકાર : સુંદર
| શબદ : શબ્દ
|
|