અખેગીતા/કડવું ૩૩ મું - સત્સંગનું માહાત્મ્ય અને દુર્જનનું દુર્ભાગ્ય
| ← કડવું ૩૨ મું - મુમુક્ષુને સત્સંગની તૃષ્ણા | અખેગીતા કડવું ૩૩ મું - સત્સંગનું માહાત્મ્ય અને દુર્જનનું દુર્ભાગ્ય અખો |
કડવું ૩૪ મું - સત્સંગની આર્તિ અને સંતના ગુણ → |
કડવું ૩૩ મું - સત્સંગનું માહાત્મ્ય અને દુર્જનના
દુર્ભાગ્યનું વર્ણન
ભિન્ન ટળે વસ્તુ મળે, મોટો મહિમા હરિજનનો;
ચૈતન્યસાગરમાંહે ભેળે, અધ્યાસ[૩] ટળે એ તનનો. ૧
શિભે જીવિતવ્ય[૪] સંતજનકેરૂં, ભવમાંહે તે અત્ય[૫];
સુખદાય્ક તેહને હોય સહુકો, જેહને સંત સાથે રત્ય[૬] ૨
આપસરીખો કરી ભૂકે, એહવી સંતની પ્રીત,
જેમ વહેરો[૭] ન કરે વરસતાં, એવી છે ઘનની[૮] રીત. ૩
સિંચે સરખા સહુજને, તેણે ફળે ભાર[૯] અઢાર;
હરિ હરિ તે કરી મૂકે, એહવી સંત-સંગત સાર. ૪
સુકે જવાસો તેણી રતે[૧૦], તો મેઘનો શો વાંક;
પરજન્ય પાયે ઘણું, પણ પી ન શકે એ ટાંક[૧૧]. ૫
તેમ અસંત સંત-સંગત કરે, પણ લાગે નહિ તેહને સંગ;
મેળ[૧૨] ન દે એ માયા મધ્યથી, જેમ જેમ થાએ ભંગ[૧૩]. ૬
જેમ તેલ કુસુમેકરી[૧૪] વાસિયે [૧૫], તેણે સઘળે તે લાગે વાસ;
તે મધ્ય આવે કાંકરી, તેને ન આવે આભાસ. ૭
જેમ સલિલ[૧૬]-મધ્યે શિલા રહે, પણ અંતર ન ટળે આગ્ય[૧૭];
તો નીર તેહને શું કરે, જો ભેદવા નહીં જાગ્ય[૧૮] ૮
જેમ ચંદનને ગંધે કરી, થાએ ચંદન આક[૧૯] પલાશ[૨૦];
પણ ગાંઠ હોયે રુદે વાંસને, તેહને લાગે નહિ વાસ. ૯
કહે અખો હરિ-રુપા હોએ, તો સમું પડે તે જંતને;
દોષ-દરશન નવ હોએ, જે સેવે હરિ-ગુરુ-સંતને. ૧૦