ઋતુગીતો/લોકગીતોમાં ઋતુગીતો/પરદેશી પતિને
| ← (૧૫) સરામણ આયો રે | ઋતુગીતો પરદેશી પતિને ઝવેરચંદ મેઘાણી |
(૧૭) મેહ–ઉજળીની બારમાસી → |
પરદેશી પતિને
આ તો કાળૂડી રે કાંઠાળ ઊપડી,
આ તે મોટી રે છાંટારો મે રે સરદારાં !
મે રે ઉમરાવાં !
અંદર ધડૂકે મે આવિયો
વીજળીએ વરસાળો માંડિયો.
આ તો ભરિયાં રે નાડાં નાડકી,
આ તો ભરિયાં રે ભીમ તળાવ સરદારાં !
તળાવ ઉમરાવાં –અંદ૨૦
આ તો રાણી ભટિયાણી કાગળ મોકલે
થે તો ઘરે આવો નણદીના વીર સરદારાં !
વીર ઉમરાવા ! –અંદર૦
થારાં [૧]હાળીયાં માંગે રે [૨]હાળી’પો
થારાં લોક જી માંગે ખેત સરદારાં !
ખેત ઉમરાવા –અંદર૦
મારા હાળીયાંને દેજો હાળી’પો ,
મારાં લોકને ઝાઝાં ખેત સરદારાં !
ખેત ઉમરાવાં –અંદર૦
થારા ઘોડલાં રે ભીને ઘોડારમેં,
થારા હાથી રે ભીને હાથીઆળ સરદારાં !
હાથીઆળ ઉમરાવાં –અંદર૦
થારાં રાણીજી ભીને ગોખમેં,
થારા કુંવર ભીને પાળણે સરદારાં !
પાળણે ઉમરાવાં –અંદર૦
મોરાં ઘોડલાંને રે બાંધે ઘોડહારે,
મોરાં હાથિયાંને નાખો ઝૂલ સરદારાં !
ઝૂલ ઉમરાવા ! –અંદર૦
મારી રાણિયાંને બેસાડો ગોખમેં,
મારા કુંવરને નાખો પાળણે સરદારાં !
પાળ ઉમરાવા !
અંદર ધડૂકે મે આવિયો
વીજળીએ વરસાળો માંડિયો