એકતારો/બીજાંને બકરાં કરી, આપ બને ગોવાળ,

← રઝળુ દીકરા ! ઘેર આવજે, એકતારો
બીજાંને બકરાં કરી, આપ બને ગોવાળ,
ઝવેરચંદ મેઘાણી
જી રે બાપુ ! તમને કરાવી પારણિયાં, →



ખમા ! ખમા ! લખવાર, એવા આગેવાનને*[૧]
Ο

બીજાને બકરાં કરી, આપ બને ગોવાળ,
બીજાં સબ કંગાલ ને પોતે પાલનહાર;
લ્યાનત હજો હજાર,
એવા આગેવાનને. ૧.

બીજાંને બથમાં લઈ, થાપા થાબડનાર,
પોતાનાં વડિયાં કરે કદમે રમતાં બાળ;

ખમા ખમા લખ વાર
એવા આગેવાનને. ૨.

સિંહણ–બાળ ભૂલી ગયાં, ખુદ જનનીની કૂખ,
આતમ–ભાનની આરસી, ધરી એની સનમુખ,
મુગતિ કેરી ભૂખ,
જગવણહાર ઘણું જીવો ! 3.

પા પા પગ જે માંડતાં, તેને પહાડ ચડાવ
તસુ તસુ શીખવનારના ઝાઝેરા જશ ગાવ;

રાતા રંગ ચડાવ,
એવા આગેવાનને. ૪.

'બમણા વધજો બેટડા ! (અને) શિષ્ય સવાયા થાય!'
એ તો કેહેણી રહ ગઈ, રહેણી કિહાં કળાય ?
પ્યાલા ભર ભર પાય
(એવો) મૂર્શદ તો એક જ દીઠો. ૫.

પગલે પગલે પારખાં, દમ દમ અણઇતબાર,
શાપો, ગાળો, અપજશો ભરિયાં પોંખણ–થાળ;
કૂડાં કાળાં આાળ,
ખમનારા ! ઝાઝી ખમા. ૬.

બાબા ! જીત અજીત સબ, તેં ધરિયાં ધણી–દ્વાર,
મરકલડે મુખ રંગિયાં, દિલ રંગ્યાં રુધિરાળ;
રુદિયે ભરી વરાળ,
હસનારા ઝાઝી ખમા ! ૭.

પૈસે પૈસે ફૂટ–પટી, વાદોની વેચાય,
એ ગજ–પટીએ મુલકના હિમગિરિરાજ મપાય;
દિનડા એ પણ જાય !
જીરવણહાર જીવો ઘણું ! ૮.

  1. *ગાંધીજીના ઓગણોતેરમા જન્મદિન નિમિત્તે.